yksilöllinen

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Finnish[edit]

Etymology[edit]

yksilö +‎ -llinen. First attested in Frans Ferdinand Ahlman: Ruotsalais-suomalainen sanakirja ("Swedish-Finnish Dictionary", 1865).

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈyksilølːinen/, [ˈyks̠iˌlø̞lːine̞n]
  • Rhymes: -ølːinen
  • Syllabification(key): yk‧si‧löl‧li‧nen

Adjective[edit]

yksilöllinen (comparative yksilöllisempi, superlative yksilöllisin)

  1. individual
  2. unique

Declension[edit]

Inflection of yksilöllinen (Kotus type 38/nainen, no gradation)
nominative yksilöllinen yksilölliset
genitive yksilöllisen yksilöllisten
yksilöllisien
partitive yksilöllistä yksilöllisiä
illative yksilölliseen yksilöllisiin
singular plural
nominative yksilöllinen yksilölliset
accusative nom. yksilöllinen yksilölliset
gen. yksilöllisen
genitive yksilöllisen yksilöllisten
yksilöllisien
partitive yksilöllistä yksilöllisiä
inessive yksilöllisessä yksilöllisissä
elative yksilöllisestä yksilöllisistä
illative yksilölliseen yksilöllisiin
adessive yksilöllisellä yksilöllisillä
ablative yksilölliseltä yksilöllisiltä
allative yksilölliselle yksilöllisille
essive yksilöllisenä yksilöllisinä
translative yksilölliseksi yksilöllisiksi
abessive yksilöllisettä yksilöllisittä
instructive yksilöllisin
comitative yksilöllisine
Possessive forms of yksilöllinen (Kotus type 38/nainen, no gradation)
Rare. Only used with substantive adjectives.
first-person singular possessor
singular plural
nominative yksilölliseni yksilölliseni
accusative nom. yksilölliseni yksilölliseni
gen. yksilölliseni
genitive yksilölliseni yksilöllisteni
yksilöllisieni
partitive yksilöllistäni yksilöllisiäni
inessive yksilöllisessäni yksilöllisissäni
elative yksilöllisestäni yksilöllisistäni
illative yksilölliseeni yksilöllisiini
adessive yksilölliselläni yksilöllisilläni
ablative yksilölliseltäni yksilöllisiltäni
allative yksilölliselleni yksilöllisilleni
essive yksilöllisenäni yksilöllisinäni
translative yksilöllisekseni yksilöllisikseni
abessive yksilöllisettäni yksilöllisittäni
instructive
comitative yksilöllisineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative yksilöllisesi yksilöllisesi
accusative nom. yksilöllisesi yksilöllisesi
gen. yksilöllisesi
genitive yksilöllisesi yksilöllistesi
yksilöllisiesi
partitive yksilöllistäsi yksilöllisiäsi
inessive yksilöllisessäsi yksilöllisissäsi
elative yksilöllisestäsi yksilöllisistäsi
illative yksilölliseesi yksilöllisiisi
adessive yksilölliselläsi yksilöllisilläsi
ablative yksilölliseltäsi yksilöllisiltäsi
allative yksilöllisellesi yksilöllisillesi
essive yksilöllisenäsi yksilöllisinäsi
translative yksilölliseksesi yksilöllisiksesi
abessive yksilöllisettäsi yksilöllisittäsi
instructive
comitative yksilöllisinesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative yksilöllisemme yksilöllisemme
accusative nom. yksilöllisemme yksilöllisemme
gen. yksilöllisemme
genitive yksilöllisemme yksilöllistemme
yksilöllisiemme
partitive yksilöllistämme yksilöllisiämme
inessive yksilöllisessämme yksilöllisissämme
elative yksilöllisestämme yksilöllisistämme
illative yksilölliseemme yksilöllisiimme
adessive yksilöllisellämme yksilöllisillämme
ablative yksilölliseltämme yksilöllisiltämme
allative yksilöllisellemme yksilöllisillemme
essive yksilöllisenämme yksilöllisinämme
translative yksilölliseksemme yksilöllisiksemme
abessive yksilöllisettämme yksilöllisittämme
instructive
comitative yksilöllisinemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative yksilöllisenne yksilöllisenne
accusative nom. yksilöllisenne yksilöllisenne
gen. yksilöllisenne
genitive yksilöllisenne yksilöllistenne
yksilöllisienne
partitive yksilöllistänne yksilöllisiänne
inessive yksilöllisessänne yksilöllisissänne
elative yksilöllisestänne yksilöllisistänne
illative yksilölliseenne yksilöllisiinne
adessive yksilöllisellänne yksilöllisillänne
ablative yksilölliseltänne yksilöllisiltänne
allative yksilöllisellenne yksilöllisillenne
essive yksilöllisenänne yksilöllisinänne
translative yksilölliseksenne yksilöllisiksenne
abessive yksilöllisettänne yksilöllisittänne
instructive
comitative yksilöllisinenne
third-person possessor
singular plural
nominative yksilöllisensä yksilöllisensä
accusative nom. yksilöllisensä yksilöllisensä
gen. yksilöllisensä
genitive yksilöllisensä yksilöllistensä
yksilöllisiensä
partitive yksilöllistään
yksilöllistänsä
yksilöllisiään
yksilöllisiänsä
inessive yksilöllisessään
yksilöllisessänsä
yksilöllisissään
yksilöllisissänsä
elative yksilöllisestään
yksilöllisestänsä
yksilöllisistään
yksilöllisistänsä
illative yksilölliseensä yksilöllisiinsä
adessive yksilöllisellään
yksilöllisellänsä
yksilöllisillään
yksilöllisillänsä
ablative yksilölliseltään
yksilölliseltänsä
yksilöllisiltään
yksilöllisiltänsä
allative yksilölliselleen
yksilöllisellensä
yksilöllisilleen
yksilöllisillensä
essive yksilöllisenään
yksilöllisenänsä
yksilöllisinään
yksilöllisinänsä
translative yksilöllisekseen
yksilölliseksensä
yksilöllisikseen
yksilöllisiksensä
abessive yksilöllisettään
yksilöllisettänsä
yksilöllisittään
yksilöllisittänsä
instructive
comitative yksilöllisineen
yksilöllisinensä

Derived terms[edit]

Further reading[edit]