zaczarowany

Polish

Etymology

From zaczarować +‎ -any.

Pronunciation

• IPA^(key): /za.t͡ʂa.rɔˈva.nɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -anɨ
• Syllabification: za‧cza‧ro‧wa‧ny

Adjective

zaczarowany (comparative bardziej zaczarowany, superlative najbardziej zaczarowany, no derived adverb)

1. (occult) enchanted (derived from a fairy tale or having a fairy tale charm)

Declension

Declension of zaczarowany (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	zaczarowany		zaczarowana	zaczarowane	zaczarowani	zaczarowane
genitive	zaczarowanego		zaczarowanej	zaczarowanego	zaczarowanych
dative	zaczarowanemu		zaczarowanej	zaczarowanemu	zaczarowanym
accusative	zaczarowanego	zaczarowany	zaczarowaną	zaczarowane	zaczarowanych	zaczarowane
instrumental	zaczarowanym		zaczarowaną	zaczarowanym	zaczarowanymi
locative	zaczarowanym		zaczarowanej	zaczarowanym	zaczarowanych

Related terms

verb

• zaczarować

 

Participle

zaczarowany (passive adjectival)

1. masculine singular passive adjectival participle of zaczarować

Further reading

• zaczarowany in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zaczarowany in Polish dictionaries at PWN