zwykły

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *sъvyklъ. By surface analysis, zwyknąć +‎ -ły. First attested in the 15th century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /zvɨkɫɨː/
• IPA^(key): (15^th CE) /zvɨkɫɨ/

Adjective

zwykły

1. usual (same as always)
   • 1907 [c. 1440], Jakub Parkoszowic, edited by Jan Łoś, Traktat o ortografii polskiej‎^[2], page 413:

     Gdze c glossu meec ne bødze, v masto gego tham k sszøndze,... ale gdze c svoy glos meva, sviklem pysmem calo tak da

     [Gdzie c głosu mieć nie będzie, w miasto jego tam k siędzie,... ale gdzie c swoj głos miewa, zwykłem pismem cało tak da]

   • 1901 [End of the 15th century], Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume II, page 320:

     Sznamyona, myla fratres, szącz dzywi nyeszlychane any tesz szwikle signa dicuntur miracula insolita

     [Znamiona, miła fratres, sąć dziwy niesłychane ani też zwykłe signa dicuntur miracula insolita]

2. common (widely accetped)
   • 1895 [Fifteenth century], Franciszek Piekosiński, editor, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich. Kodeks Działyńskich I‎^[3], page 66:

     Ten naganyony dw starczv swego rodzaya obyczayem dawnym po oczczv a drvgv dw starczv gynszego rodu... obyczayem swyklym (more consueto) kv otrzymanyv prawa riczerskyego ma wyescz

     [Ten naganiony dwu starcu swego rodzaja obyczajem dawnym po oćcu a drugu dwu starcu jinszego rodu... obyczajem zwykłym (more consueto) ku otrzymaniu prawa rycerskiego ma wieść]

Descendants

• Masurian: zwikłi
• Polish: zwykły
• Silesian: zwykły

References

• Boryś, Wiesław (2005) “zwykły”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
• Mańczak, Witold (2017) “zwykły”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “zwykły”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish zwykły. By surface analysis, zwyknąć +‎ -ły.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈzvɨk.wɨ/
• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈzvɨk.ɫɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɨkwɨ
• Syllabification: zwyk‧ły

Adjective

zwykły (comparative zwyklejszy, superlative najzwyklejszy, derived adverb zwykle)

1. common, normal, ordinary, usual (not characteristic or distinguishable)

   Synonyms: normalny, zwyczajny

   Antonyms: niezwykły, oryginalny, osobliwy

2. (colloquial) usual (obvious or typical)

   Synonym: zwyczajny

3. usual (same as always)

   Synonym: normalny

4. usual, common (most frequently found)
5. (obsolete) characteristic (marking someone; belonging to someone's character)

   Synonym: charakterystyczny

6. (obsolete) accustomed, used to

   Synonym: przyzwyczajony

Declension

Declension of zwykły (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	zwykły		zwykła	zwykłe	zwykli	zwykłe
genitive	zwykłego		zwykłej	zwykłego	zwykłych
dative	zwykłemu		zwykłej	zwykłemu	zwykłym
accusative	zwykłego	zwykły	zwykłą	zwykłe	zwykłych	zwykłe
instrumental	zwykłym		zwykłą	zwykłym	zwykłymi
locative	zwykłym		zwykłej	zwykłym	zwykłych

Derived terms

nouns

• zwykła większość
• zwykłość

 

Trivia

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), zwykły is one of the most used words in Polish, appearing 26 times in scientific texts, 0 times in news, 4 times in essays, 22 times in fiction, and 28 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 80 times, making it the 810th most common word in a corpus of 500,000 words.

Further reading

• zwykły in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zwykły in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “zwykły”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• “ZWYKŁY”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 05.08.2009
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “zwykły”, in Słownik języka polskiego‎^[4]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “zwykły”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[5]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1927), “zwykły”, in Słownik języka polskiego‎^[6] (in Polish), volume 8, Warsaw, page 668
• zwykły in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Silesian

Etymology

Inherited from Old Polish zwykły. By surface analysis, zwyknōnć +‎ -ły.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈzvɨkwɨ/
• Rhymes: -ɨkwɨ
• Syllabification: zwyk‧ły

Adjective

zwykły (derived adverb zwykle)

1. common, normal, ordinary, usual

Declension

Declension of zwykły

		singular			plural
		masculine	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative		zwykły	zwykłe	zwykłŏ	zwykli	zwykłe
genitive		zwykłego		zwykłyj	zwykłych
dative		zwykłymu		zwykłyj	zwykłym
accusative	animate	zwykłego	zwykłe	zwykłõ	zwykłych	zwykłe
	inanimate	zwykły
instrumental		zwykłym		zwykłōm	zwykłymi
locative		zwykłym		zwykłyj	zwykłych
vocative		zwykły	zwykłe	zwykłŏ	zwykli	zwykłe

Further reading

• zwykły in silling.org