ċċita

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Maltese[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from Italian citare.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /(ɪ)tˈt͡ʃiː.ta/

Verb[edit]

ċċita (imperfect jiċċita, past participle ċċitat or ċitat, verbal noun ċċitar or ċitar)

  1. to quote, to cite

Conjugation[edit]

    Conjugation of ċċita
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
perfect m ċċitajt ċċitajt ċċita ċċitajna ċċitajtu ċċitaw
f ċċitat
imperfect m niċċita tiċċita jiċċita niċċitaw tiċċitaw jiċċitaw
f tiċċita
imperative ċċita ċċitaw

Related terms[edit]