ściec

Polish

Alternative forms

• ścieknąć

Etymology

From ś- +‎ ciec.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɕt͡ɕɛt͡s/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛt͡s
• Syllabification: ściec

Verb

ściec pf (imperfective ściekać)

1. (intransitive) to trickle away, to drain slowly

Conjugation

Conjugation of ściec pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		ściec
future tense	1st	ścieknę			ściekniemy
	2nd	ściekniesz			ściekniecie
	3rd	ścieknie			ściekną
	impersonal	ścieknie się
past tense	1st	ściekłem, -(e)m ściekł	ściekłam, -(e)m ściekła	ściekłom, -(e)m ściekło	ściekliśmy, -(e)śmy ściekli	ściekłyśmy, -(e)śmy ściekły
	2nd	ściekłeś, -(e)ś ściekł	ściekłaś, -(e)ś ściekła	ściekłoś, -(e)ś ściekło	ściekliście, -(e)ście ściekli	ściekłyście, -(e)ście ściekły
	3rd	ściekł	ściekła	ściekło	ściekli	ściekły
	impersonal	ścieknięto
conditional	1st	ściekłbym, bym ściekł	ściekłabym, bym ściekła	ściekłobym, bym ściekło	ścieklibyśmy, byśmy ściekli	ściekłybyśmy, byśmy ściekły
	2nd	ściekłbyś, byś ściekł	ściekłabyś, byś ściekła	ściekłobyś, byś ściekło	ścieklibyście, byście ściekli	ściekłybyście, byście ściekły
	3rd	ściekłby, by ściekł	ściekłaby, by ściekła	ściekłoby, by ściekło	ściekliby, by ściekli	ściekłyby, by ściekły
	impersonal	ścieknięto by
imperative	1st	niech ścieknę			ścieknijmy
	2nd	ścieknij			ścieknijcie
	3rd	niech ścieknie			niech ściekną
anterior adverbial participle		ściekłszy
verbal noun		ścieknięcie

Further reading

• ściec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ściec in Polish dictionaries at PWN