Ευαγγελιστής

See also: ευαγγελιστής and εὐαγγελιστής

Greek

Etymology

Ancient Greek εὐαγγελιστής (euangelistḗs, “bringer of good news”), from εὐαγγελίζω (euangelízō, “to evangelize”), from εὐάγγελος (euángelos, “bringing good news”), from εὐ- (eu-, “well”) + ἀγγέλλω (angéllō, “to announce”). By surface analysis, ευαγγέλιο (evangélio) +‎ -ιστής (-istís)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /e.vaɲ.ɟe.lisˈtis/

• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /e.vaɲ.ɟe.lisˈtis/

Noun

Ευαγγελιστής • (Evangelistís) m (plural Ευαγγελιστές)

1. (biblical) Evangelist

   Ιωάννης ο Ευαγγελιστής ― Ioánnis o Evangelistís ― John the Evangelist

Declension

declension of Ευαγγελιστής

case     \     number	singular	plural
nominative	Ευαγγελιστής •	Ευαγγελιστές •
genitive	Ευαγγελιστή •	Ευαγγελιστών •
accusative	Ευαγγελιστή •	Ευαγγελιστές •
vocative	Ευαγγελιστή •	Ευαγγελιστές •

Coordinate terms

• Απόστολος m (Apóstolos, “apostle”)
• Ματθαίος m (Matthaíos, “Matthew”)
• Μάρκος m (Márkos, “Mark”)
• Λουκάς m (Loukás, “Luke”)
• Ιωάννης m (Ioánnis, “John”)

 

Further reading

• Ευαγγελιστής on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el