αναχόρταγος
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Adjective[edit]
αναχόρταγος • (anachórtagos) m (feminine αναχόρταγη, neuter αναχόρταγο)
- Alternative form of ανεχόρταγος (anechórtagos)
Declension[edit]
Declension of αναχόρταγος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αναχόρταγος • | αναχόρταγη • | αναχόρταγο • | αναχόρταγοι • | αναχόρταγες • | αναχόρταγα • |
| genitive | αναχόρταγου • | αναχόρταγης • | αναχόρταγου • | αναχόρταγων • | αναχόρταγων • | αναχόρταγων • |
| accusative | αναχόρταγο • | αναχόρταγη • | αναχόρταγο • | αναχόρταγους • | αναχόρταγες • | αναχόρταγα • |
| vocative | αναχόρταγε • | αναχόρταγη • | αναχόρταγο • | αναχόρταγοι • | αναχόρταγες • | αναχόρταγα • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αναχόρταγος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αναχόρταγος, etc.) | |||||