γεωγραφικόν

See also: γεωγραφικών and γεωγραφικῶν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ʝe.o.ɣra.ɸiˈkon/ → /ʝe.o.ɣra.fiˈkon/

• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ɡe.o.ɡra.pʰiˈkon/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ʝe.o.ɣra.ɸiˈkon/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ʝe.o.ɣra.fiˈkon/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ʝe.o.ɣra.fiˈkon/

Adjective

γεωγρᾰφῐκόν • (geōgraphikón) (Koine)

1. inflection of γεωγρᾰφῐκός (geōgraphikós):
   1. accusative singular masculine
   2. nominative/accusative/vocative singular neuter

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /ʝe.o.ɣɾa.fiˈkon/
• Hyphenation: γε‧ω‧γρα‧φι‧κόν
• Homophones: γεωγραφικῶν (geōgraphikôn), γεωγραφικών (geografikón)

Adjective

γεωγραφικόν • (geografikón) (Katharevousa)

1. Accusative masculine singular form of γεωγραφικός (geografikós).
2. Nominative, accusative and vocative neuter singular form of γεωγραφικός (geografikós).

See also

• Standard Modern Greek: γεωγραφικό (geografikó)