επίγειος
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Adjective[edit]
επίγειος • (epígeios) m
- earthly (of the Earth)
- επίγειος παράδεισος ― epígeios parádeisos ― earthly paradise
- earthly (located on land)
Declension[edit]
Declension of επίγειος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | επίγειος • | επίγεια • | επίγειο • | επίγειοι • | επίγειες • | επίγεια • |
| genitive | επίγειου • | επίγειας • | επίγειου • | επίγειων • | επίγειων • | επίγειων • |
| accusative | επίγειο • | επίγεια • | επίγειο • | επίγειους • | επίγειες • | επίγεια • |
| vocative | επίγειε • | επίγεια • | επίγειο • | επίγειοι • | επίγειες • | επίγεια • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο επίγειος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο επίγειος, etc.) | |||||
Related terms[edit]
- see: Γη f (Gi, “Earth”)