ηλίθιος

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek ἠλίθιος (ēlíthios, “idle, vain”), from ἤλιθα (ḗlitha).

Pronunciation

• IPA^(key): /iˈli.θi.os/
• Hyphenation: η‧λί‧θι‧ος

Adjective

ηλίθιος • (ilíthios) m (feminine ηλίθια, neuter ηλίθιο)

1. stupid (lacking in intelligence)

Declension

Declension of ηλίθιος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ηλίθιος •	ηλίθια •	ηλίθιο •	ηλίθιοι •	ηλίθιες •	ηλίθια •
genitive	ηλίθιου •	ηλίθιας •	ηλίθιου •	ηλίθιων •	ηλίθιων •	ηλίθιων •
accusative	ηλίθιο •	ηλίθια •	ηλίθιο •	ηλίθιους •	ηλίθιες •	ηλίθια •
vocative	ηλίθιε •	ηλίθια •	ηλίθιο •	ηλίθιοι •	ηλίθιες •	ηλίθια •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ηλίθιος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ηλίθιος, etc.)