κάττης

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kát.tɛːs/ → /ˈkat.tis/ → /ˈka.tis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kát.tɛːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈkat.te̝s/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈkat.tis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈkat.tis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈka.tis/

Noun

κᾰ́ττης • (káttēs)

1. genitive singular of κάττα (kátta)