κατοικονομέω

Ancient Greek

Etymology

From κατα- (kata-, “intensifying prefix”) +‎ οικονομέω (oikonoméō, “manage as a steward”)

Verb

κατοικονομέω • (katoikonoméō)

1. manage well, be well-managed

Inflection

   Present: κατοικονομέω, κατοικονομέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κατοικονομέω	κατοικονομέεις	κατοικονομέει	κατοικονομέετον	κατοικονομέετον	κατοικονομέομεν	κατοικονομέετε	κατοικονομέουσῐ(ν)
	subjunctive	κατοικονομέω	κατοικονομέῃς	κατοικονομέῃ	κατοικονομέητον	κατοικονομέητον	κατοικονομέωμεν	κατοικονομέητε	κατοικονομέωσῐ(ν)
	optative	κατοικονομέοιμῐ	κατοικονομέοις	κατοικονομέοι	κατοικονομέοιτον	κατοικονομεοίτην	κατοικονομέοιμεν	κατοικονομέοιτε	κατοικονομέοιεν
	imperative		κατοικονόμεε	κατοικονομεέτω	κατοικονομέετον	κατοικονομεέτων		κατοικονομέετε	κατοικονομεόντων
middle/ passive	indicative	κατοικονομέομαι	κατοικονομέῃ, κατοικονομέει	κατοικονομέεται	κατοικονομέεσθον	κατοικονομέεσθον	κατοικονομεόμεθᾰ	κατοικονομέεσθε	κατοικονομέονται
	subjunctive	κατοικονομέωμαι	κατοικονομέῃ	κατοικονομέηται	κατοικονομέησθον	κατοικονομέησθον	κατοικονομεώμεθᾰ	κατοικονομέησθε	κατοικονομέωνται
	optative	κατοικονομεοίμην	κατοικονομέοιο	κατοικονομέοιτο	κατοικονομέοισθον	κατοικονομεοίσθην	κατοικονομεοίμεθᾰ	κατοικονομέοισθε	κατοικονομέοιντο
	imperative		κατοικονομέου	κατοικονομεέσθω	κατοικονομέεσθον	κατοικονομεέσθων		κατοικονομέεσθε	κατοικονομεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		κατοικονομέειν				κατοικονομέεσθαι
participle	m	κατοικονομέων				κατοικονομεόμενος
	f	κατοικονομέουσᾰ				κατοικονομεομένη
	n	κατοικονομέον				κατοικονομεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: κατοικονομῶ, κατοικονομοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κατοικονομῶ	κατοικονομεῖς	κατοικονομεῖ	κατοικονομεῖτον	κατοικονομεῖτον	κατοικονομοῦμεν	κατοικονομεῖτε	κατοικονομοῦσῐ(ν)
	subjunctive	κατοικονομῶ	κατοικονομῇς	κατοικονομῇ	κατοικονομῆτον	κατοικονομῆτον	κατοικονομῶμεν	κατοικονομῆτε	κατοικονομῶσῐ(ν)
	optative	κατοικονομοίην, κατοικονομοῖμῐ	κατοικονομοίης, κατοικονομοῖς	κατοικονομοίη, κατοικονομοῖ	κατοικονομοῖτον, κατοικονομοίητον	κατοικονομοίτην, κατοικονομοιήτην	κατοικονομοῖμεν, κατοικονομοίημεν	κατοικονομοῖτε, κατοικονομοίητε	κατοικονομοῖεν, κατοικονομοίησᾰν
	imperative		κατοικονόμει	κατοικονομείτω	κατοικονομεῖτον	κατοικονομείτων		κατοικονομεῖτε	κατοικονομούντων
middle/ passive	indicative	κατοικονομοῦμαι	κατοικονομεῖ, κατοικονομῇ	κατοικονομεῖται	κατοικονομεῖσθον	κατοικονομεῖσθον	κατοικονομούμεθᾰ	κατοικονομεῖσθε	κατοικονομοῦνται
	subjunctive	κατοικονομῶμαι	κατοικονομῇ	κατοικονομῆται	κατοικονομῆσθον	κατοικονομῆσθον	κατοικονομώμεθᾰ	κατοικονομῆσθε	κατοικονομῶνται
	optative	κατοικονομοίμην	κατοικονομοῖο	κατοικονομοῖτο	κατοικονομοῖσθον	κατοικονομοίσθην	κατοικονομοίμεθᾰ	κατοικονομοῖσθε	κατοικονομοῖντο
	imperative		κατοικονομοῦ	κατοικονομείσθω	κατοικονομεῖσθον	κατοικονομείσθων		κατοικονομεῖσθε	κατοικονομείσθων
		active				middle/passive
infinitive		κατοικονομεῖν				κατοικονομεῖσθαι
participle	m	κατοικονομῶν				κατοικονομούμενος
	f	κατοικονομοῦσᾰ				κατοικονομουμένη
	n	κατοικονομοῦν				κατοικονομούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: κατᾠκονόμεον, κατᾠκονομεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κατᾠκονόμεον	κατᾠκονόμεες	κατᾠκονόμεε(ν)	κατᾠκονομέετον	κατᾠκονομεέτην	κατᾠκονομέομεν	κατᾠκονομέετε	κατᾠκονόμεον
middle/ passive	indicative	κατᾠκονομεόμην	κατᾠκονομέου	κατᾠκονομέετο	κατᾠκονομέεσθον	κατᾠκονομεέσθην	κατᾠκονομεόμεθᾰ	κατᾠκονομέεσθε	κατᾠκονομέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: κατᾠκονόμουν, κατᾠκονομούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κατᾠκονόμουν	κατᾠκονόμεις	κατᾠκονόμει	κατᾠκονομεῖτον	κατᾠκονομείτην	κατᾠκονομοῦμεν	κατᾠκονομεῖτε	κατᾠκονόμουν
middle/ passive	indicative	κατᾠκονομούμην	κατᾠκονομοῦ	κατᾠκονομεῖτο	κατᾠκονομεῖσθον	κατᾠκονομείσθην	κατᾠκονομούμεθᾰ	κατᾠκονομεῖσθε	κατᾠκονομοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: κατοικονομήσω, κατοικονομήσομαι, κατοικονομηθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κατοικονομήσω	κατοικονομήσεις	κατοικονομήσει	κατοικονομήσετον	κατοικονομήσετον	κατοικονομήσομεν	κατοικονομήσετε	κατοικονομήσουσῐ(ν)
	optative	κατοικονομήσοιμῐ	κατοικονομήσοις	κατοικονομήσοι	κατοικονομήσοιτον	κατοικονομησοίτην	κατοικονομήσοιμεν	κατοικονομήσοιτε	κατοικονομήσοιεν
middle	indicative	κατοικονομήσομαι	κατοικονομήσῃ, κατοικονομήσει	κατοικονομήσεται	κατοικονομήσεσθον	κατοικονομήσεσθον	κατοικονομησόμεθᾰ	κατοικονομήσεσθε	κατοικονομήσονται
	optative	κατοικονομησοίμην	κατοικονομήσοιο	κατοικονομήσοιτο	κατοικονομήσοισθον	κατοικονομησοίσθην	κατοικονομησοίμεθᾰ	κατοικονομήσοισθε	κατοικονομήσοιντο
passive	indicative	κατοικονομηθήσομαι	κατοικονομηθήσῃ	κατοικονομηθήσεται	κατοικονομηθήσεσθον	κατοικονομηθήσεσθον	κατοικονομηθησόμεθᾰ	κατοικονομηθήσεσθε	κατοικονομηθήσονται
	optative	κατοικονομηθησοίμην	κατοικονομηθήσοιο	κατοικονομηθήσοιτο	κατοικονομηθήσοισθον	κατοικονομηθησοίσθην	κατοικονομηθησοίμεθᾰ	κατοικονομηθήσοισθε	κατοικονομηθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		κατοικονομήσειν			κατοικονομήσεσθαι		κατοικονομηθήσεσθαι
participle	m	κατοικονομήσων			κατοικονομησόμενος		κατοικονομηθησόμενος
	f	κατοικονομήσουσᾰ			κατοικονομησομένη		κατοικονομηθησομένη
	n	κατοικονομῆσον			κατοικονομησόμενον		κατοικονομηθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: κατᾠκονόμησᾰ, κατᾠκονομησᾰ́μην, κατᾠκονομήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κατᾠκονόμησᾰ	κατᾠκονόμησᾰς	κατᾠκονόμησε(ν)	κατᾠκονομήσᾰτον	κατᾠκονομησᾰ́την	κατᾠκονομήσᾰμεν	κατᾠκονομήσᾰτε	κατᾠκονόμησᾰν
	subjunctive	κατοικονομήσω	κατοικονομήσῃς	κατοικονομήσῃ	κατοικονομήσητον	κατοικονομήσητον	κατοικονομήσωμεν	κατοικονομήσητε	κατοικονομήσωσῐ(ν)
	optative	κατοικονομήσαιμῐ	κατοικονομήσειᾰς, κατοικονομήσαις	κατοικονομήσειε(ν), κατοικονομήσαι	κατοικονομήσαιτον	κατοικονομησαίτην	κατοικονομήσαιμεν	κατοικονομήσαιτε	κατοικονομήσειᾰν, κατοικονομήσαιεν
	imperative		κατοικονόμησον	κατοικονομησᾰ́τω	κατοικονομήσᾰτον	κατοικονομησᾰ́των		κατοικονομήσᾰτε	κατοικονομησᾰ́ντων
middle	indicative	κατᾠκονομησᾰ́μην	κατᾠκονομήσω	κατᾠκονομήσᾰτο	κατᾠκονομήσᾰσθον	κατᾠκονομησᾰ́σθην	κατᾠκονομησᾰ́μεθᾰ	κατᾠκονομήσᾰσθε	κατᾠκονομήσᾰντο
	subjunctive	κατοικονομήσωμαι	κατοικονομήσῃ	κατοικονομήσηται	κατοικονομήσησθον	κατοικονομήσησθον	κατοικονομησώμεθᾰ	κατοικονομήσησθε	κατοικονομήσωνται
	optative	κατοικονομησαίμην	κατοικονομήσαιο	κατοικονομήσαιτο	κατοικονομήσαισθον	κατοικονομησαίσθην	κατοικονομησαίμεθᾰ	κατοικονομήσαισθε	κατοικονομήσαιντο
	imperative		κατοικονόμησαι	κατοικονομησᾰ́σθω	κατοικονομήσᾰσθον	κατοικονομησᾰ́σθων		κατοικονομήσᾰσθε	κατοικονομησᾰ́σθων
passive	indicative	κατᾠκονομήθην	κατᾠκονομήθης	κατᾠκονομήθη	κατᾠκονομήθητον	κατᾠκονομηθήτην	κατᾠκονομήθημεν	κατᾠκονομήθητε	κατᾠκονομήθησᾰν
	subjunctive	κατοικονομηθῶ	κατοικονομηθῇς	κατοικονομηθῇ	κατοικονομηθῆτον	κατοικονομηθῆτον	κατοικονομηθῶμεν	κατοικονομηθῆτε	κατοικονομηθῶσῐ(ν)
	optative	κατοικονομηθείην	κατοικονομηθείης	κατοικονομηθείη	κατοικονομηθεῖτον, κατοικονομηθείητον	κατοικονομηθείτην, κατοικονομηθειήτην	κατοικονομηθεῖμεν, κατοικονομηθείημεν	κατοικονομηθεῖτε, κατοικονομηθείητε	κατοικονομηθεῖεν, κατοικονομηθείησᾰν
	imperative		κατοικονομήθητῐ	κατοικονομηθήτω	κατοικονομήθητον	κατοικονομηθήτων		κατοικονομήθητε	κατοικονομηθέντων
		active			middle		passive
infinitive		κατοικονομῆσαι			κατοικονομήσᾰσθαι		κατοικονομηθῆναι
participle	m	κατοικονομήσᾱς			κατοικονομησᾰ́μενος		κατοικονομηθείς
	f	κατοικονομήσᾱσᾰ			κατοικονομησᾰμένη		κατοικονομηθεῖσᾰ
	n	κατοικονομῆσᾰν			κατοικονομησᾰ́μενον		κατοικονομηθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: κατᾠκονόμηκᾰ, κατᾠκονόμημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κατᾠκονόμηκᾰ	κατᾠκονόμηκᾰς	κατᾠκονόμηκε(ν)	κατᾠκονομήκᾰτον	κατᾠκονομήκᾰτον	κατᾠκονομήκᾰμεν	κατᾠκονομήκᾰτε	κατᾠκονομήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	κατᾠκονομήκω	κατᾠκονομήκῃς	κατᾠκονομήκῃ	κατᾠκονομήκητον	κατᾠκονομήκητον	κατᾠκονομήκωμεν	κατᾠκονομήκητε	κατᾠκονομήκωσῐ(ν)
	optative	κατᾠκονομήκοιμῐ, κατᾠκονομηκοίην	κατᾠκονομήκοις, κατᾠκονομηκοίης	κατᾠκονομήκοι, κατᾠκονομηκοίη	κατᾠκονομήκοιτον	κατᾠκονομηκοίτην	κατᾠκονομήκοιμεν	κατᾠκονομήκοιτε	κατᾠκονομήκοιεν
	imperative		κατᾠκονόμηκε	κατᾠκονομηκέτω	κατᾠκονομήκετον	κατᾠκονομηκέτων		κατᾠκονομήκετε	κατᾠκονομηκόντων
middle/ passive	indicative	κατᾠκονόμημαι	κατᾠκονόμησαι	κατᾠκονόμηται	κατᾠκονόμησθον	κατᾠκονόμησθον	κατᾠκονομήμεθᾰ	κατᾠκονόμησθε	κατᾠκονόμηνται
	subjunctive	κατᾠκονομημένος ὦ	κατᾠκονομημένος ᾖς	κατᾠκονομημένος ᾖ	κατᾠκονομημένω ἦτον	κατᾠκονομημένω ἦτον	κατᾠκονομημένοι ὦμεν	κατᾠκονομημένοι ἦτε	κατᾠκονομημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	κατᾠκονομημένος εἴην	κατᾠκονομημένος εἴης	κατᾠκονομημένος εἴη	κατᾠκονομημένω εἴητον/εἶτον	κατᾠκονομημένω εἰήτην/εἴτην	κατᾠκονομημένοι εἴημεν/εἶμεν	κατᾠκονομημένοι εἴητε/εἶτε	κατᾠκονομημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		κατᾠκονόμησο	κατᾠκονομήσθω	κατᾠκονόμησθον	κατᾠκονομήσθων		κατᾠκονόμησθε	κατᾠκονομήσθων
		active				middle/passive
infinitive		κατᾠκονομηκέναι				κατᾠκονομῆσθαι
participle	m	κατᾠκονομηκώς				κατᾠκονομημένος
	f	κατᾠκονομηκυῖᾰ				κατᾠκονομημένη
	n	κατᾠκονομηκός				κατᾠκονομημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: κατᾠκονομήκειν, κατᾠκονομήμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κατᾠκονομήκειν, κατᾠκονομήκη	κατᾠκονομήκεις, κατᾠκονομήκης	κατᾠκονομήκει(ν)	κατᾠκονομήκετον	κατᾠκονομηκέτην	κατᾠκονομήκεμεν	κατᾠκονομήκετε	κατᾠκονομήκεσᾰν
middle/ passive	indicative	κατᾠκονομήμην	κατᾠκονόμησο	κατᾠκονόμητο	κατᾠκονόμησθον	κατᾠκονομήσθην	κατᾠκονομήμεθᾰ	κατᾠκονόμησθε	κατᾠκονόμηντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

• “κατοικονομέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press