παρακειμένην

See also: παρακειμένη and παρακείμενη

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pa.ra.keː.mé.nɛːn/ → /pa.ra.ciˈme.nin/ → /pa.ra.ciˈme.nin/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.ra.keː.mé.nɛːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pa.ra.kiˈme.ne̝n/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pa.ra.ciˈme.nin/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pa.ra.ciˈme.nin/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pa.ra.ciˈme.nin/

Participle

πᾰρᾰκειμένην • (parakeiménēn)

1. accusative singular feminine of πᾰρᾰκείμενος (parakeímenos)