παρόρμηση
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Etymology[edit]
From Ancient Greek παρόρμησις (parórmēsis).
Noun[edit]
παρόρμηση • (parórmisi) f (plural παρορμήσεις)
Declension[edit]
declension of παρόρμηση
| case \ number | singular | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | παρόρμηση • | παρορμήσεις • | |
| genitive | παρόρμησης • | παρορμήσεων • | |
| accusative | παρόρμηση • | παρορμήσεις • | |
| vocative | παρόρμηση • | παρορμήσεις • | |
| Older or formal genitive singular: παρορμήσεως • | |||