πρωτοετής
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Etymology[edit]
πρωτο- (proto-) + -ετής (-etís).
Adjective[edit]
πρωτοετής • (protoetís) m
Declension[edit]
Declension of πρωτοετής
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | πρωτοετής • | πρωτοετής • | πρωτοετές • | πρωτοετείς • | πρωτοετείς • | πρωτοετή • |
| genitive | πρωτοετούς • | πρωτοετούς • | πρωτοετούς • | πρωτοετών • | πρωτοετών • | πρωτοετών • |
| accusative | πρωτοετή • | πρωτοετή • | πρωτοετές • | πρωτοετείς • | πρωτοετείς • | πρωτοετή • |
| vocative | πρωτοετή • / πρωτοετής • | πρωτοετής • | πρωτοετές • | πρωτοετείς • | πρωτοετείς • | πρωτοετή • |
See also[edit]
- μονοετής (monoetís)