σπιτόγατος

Greek

Etymology

σπίτι (spíti, “house”) +‎ -ό- (-ó-) +‎ γάτος (gátos, “cat”).

Pronunciation

• IPA^(key): /spiˈtoɣatos/
• Hyphenation: σπι‧τό‧γα‧τος

Noun

σπιτόγατος • (spitógatos) m (plural σπιτόγατοι)

1. homebody (person who doesn't like leaving the home, who infrequently goes out)

   Ο Παύλος είναι σπιτόγατος και δεν πάει συχνά σε πάρτυ.

   O Pávlos eínai spitógatos kai den páei sychná se párty.

   Paul is a homebird and doesn't often go to parties.

Declension

declension of σπιτόγατος

case     \     number	singular	plural
nominative	σπιτόγατος •	σπιτόγατοι •
genitive	σπιτόγατου •	σπιτόγατων •
accusative	σπιτόγατο •	σπιτόγατους •
vocative	σπιτόγατε •	σπιτόγατοι •