συγκλήτους

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /syŋ.klɛ̌ː.tuːs/ → /syŋˈɡli.tus/ → /siŋˈɡli.tus/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /syŋ.klɛ̌ː.tuːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /syŋˈkle̝.tus/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /syŋˈɡli.tus/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /syŋˈɡli.tus/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /siŋˈɡli.tus/

Adjective

σῠγκλήτους • (sunklḗtous)

1. masculine/feminine accusative plural of σῠ́γκλητος (súnklētos, “called together, summoned, invited; convened, convoked; specially assembled”)

Noun

σῠγκλήτους • (sunklḗtous) f (Koine, Byzantine)

1. accusative plural of σῠ́γκλητος (súnklētos, “senate, council, special legislative assembly; Roman Senate”)

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /siŋˈɡli.tus/
• Hyphenation: συ‧γκλή‧τους
• Old Hyphenation: συγ‧κλή‧τους

Noun

συγκλήτους • (sygklítous) f

1. Accusative plural form of σύγκλητος (sýgklitos).