συνδιαλύω

Ancient Greek

Etymology

From συν- (sun-, “together, with”) +‎ διαλῡ́ω (dialū́ō, “dissolve”)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /syn.di.a.ly̌ː.ɔː/ → /syn.di.aˈly.o/ → /sin.di.aˈli.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /syn.di.a.ly̌ː.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /syn.di.aˈly.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /syn.di.aˈly.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /syn.di.aˈly.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /sin.di.aˈli.o/

Verb

συνδῐᾰλῡ́ω • (sundialū́ō)

1. to help in putting an end to something
2. (mediopassive) to help to pay
3. (passive voice) to be dissipated, melt away with, to be abolished at the same time

Conjugation

   Present: συνδῐᾰλῡ́ω, συνδῐᾰλῡ́ομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	συνδῐᾰλῡ́ω	συνδῐᾰλῡ́εις	συνδῐᾰλῡ́ει	συνδῐᾰλῡ́ετον	συνδῐᾰλῡ́ετον	συνδῐᾰλῡ́ομεν	συνδῐᾰλῡ́ετε	συνδῐᾰλῡ́ουσῐ(ν)
	subjunctive	συνδῐᾰλῡ́ω	συνδῐᾰλῡ́ῃς	συνδῐᾰλῡ́ῃ	συνδῐᾰλῡ́ητον	συνδῐᾰλῡ́ητον	συνδῐᾰλῡ́ωμεν	συνδῐᾰλῡ́ητε	συνδῐᾰλῡ́ωσῐ(ν)
	optative	συνδῐᾰλῡ́οιμῐ	συνδῐᾰλῡ́οις	συνδῐᾰλῡ́οι	συνδῐᾰλῡ́οιτον	συνδῐᾰλῡοίτην	συνδῐᾰλῡ́οιμεν	συνδῐᾰλῡ́οιτε	συνδῐᾰλῡ́οιεν
	imperative		συνδῐᾰ́λῡε	συνδῐᾰλῡέτω	συνδῐᾰλῡ́ετον	συνδῐᾰλῡέτων		συνδῐᾰλῡ́ετε	συνδῐᾰλῡόντων
middle/ passive	indicative	συνδῐᾰλῡ́ομαι	συνδῐᾰλῡ́ῃ, συνδῐᾰλῡ́ει	συνδῐᾰλῡ́εται	συνδῐᾰλῡ́εσθον	συνδῐᾰλῡ́εσθον	συνδῐᾰλῡόμεθᾰ	συνδῐᾰλῡ́εσθε	συνδῐᾰλῡ́ονται
	subjunctive	συνδῐᾰλῡ́ωμαι	συνδῐᾰλῡ́ῃ	συνδῐᾰλῡ́ηται	συνδῐᾰλῡ́ησθον	συνδῐᾰλῡ́ησθον	συνδῐᾰλῡώμεθᾰ	συνδῐᾰλῡ́ησθε	συνδῐᾰλῡ́ωνται
	optative	συνδῐᾰλῡοίμην	συνδῐᾰλῡ́οιο	συνδῐᾰλῡ́οιτο	συνδῐᾰλῡ́οισθον	συνδῐᾰλῡοίσθην	συνδῐᾰλῡοίμεθᾰ	συνδῐᾰλῡ́οισθε	συνδῐᾰλῡ́οιντο
	imperative		συνδῐᾰλῡ́ου	συνδῐᾰλῡέσθω	συνδῐᾰλῡ́εσθον	συνδῐᾰλῡέσθων		συνδῐᾰλῡ́εσθε	συνδῐᾰλῡέσθων
		active				middle/passive
infinitive		συνδῐᾰλῡ́ειν				συνδῐᾰλῡ́εσθαι
participle	m	συνδῐᾰλῡ́ων				συνδῐᾰλῡόμενος
	f	συνδῐᾰλῡ́ουσᾰ				συνδῐᾰλῡομένη
	n	συνδῐᾰλῦον				συνδῐᾰλῡόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: συνδῐέλῡον, συνδῐελῡόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	συνδῐέλῡον	συνδῐέλῡες	συνδῐέλῡε(ν)	συνδῐελῡ́ετον	συνδῐελῡέτην	συνδῐελῡ́ομεν	συνδῐελῡ́ετε	συνδῐέλῡον
middle/ passive	indicative	συνδῐελῡόμην	συνδῐελῡ́ου	συνδῐελῡ́ετο	συνδῐελῡ́εσθον	συνδῐελῡέσθην	συνδῐελῡόμεθᾰ	συνδῐελῡ́εσθε	συνδῐελῡ́οντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: συνδῐᾰλῡ́σω, συνδῐᾰλῡ́σομαι, συνδῐᾰλῠθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	συνδῐᾰλῡ́σω	συνδῐᾰλῡ́σεις	συνδῐᾰλῡ́σει	συνδῐᾰλῡ́σετον	συνδῐᾰλῡ́σετον	συνδῐᾰλῡ́σομεν	συνδῐᾰλῡ́σετε	συνδῐᾰλῡ́σουσῐ(ν)
	optative	συνδῐᾰλῡ́σοιμῐ	συνδῐᾰλῡ́σοις	συνδῐᾰλῡ́σοι	συνδῐᾰλῡ́σοιτον	συνδῐᾰλῡσοίτην	συνδῐᾰλῡ́σοιμεν	συνδῐᾰλῡ́σοιτε	συνδῐᾰλῡ́σοιεν
middle	indicative	συνδῐᾰλῡ́σομαι	συνδῐᾰλῡ́σῃ, συνδῐᾰλῡ́σει	συνδῐᾰλῡ́σεται	συνδῐᾰλῡ́σεσθον	συνδῐᾰλῡ́σεσθον	συνδῐᾰλῡσόμεθᾰ	συνδῐᾰλῡ́σεσθε	συνδῐᾰλῡ́σονται
	optative	συνδῐᾰλῡσοίμην	συνδῐᾰλῡ́σοιο	συνδῐᾰλῡ́σοιτο	συνδῐᾰλῡ́σοισθον	συνδῐᾰλῡσοίσθην	συνδῐᾰλῡσοίμεθᾰ	συνδῐᾰλῡ́σοισθε	συνδῐᾰλῡ́σοιντο
passive	indicative	συνδῐᾰλῠθήσομαι	συνδῐᾰλῠθήσῃ	συνδῐᾰλῠθήσεται	συνδῐᾰλῠθήσεσθον	συνδῐᾰλῠθήσεσθον	συνδῐᾰλῠθησόμεθᾰ	συνδῐᾰλῠθήσεσθε	συνδῐᾰλῠθήσονται
	optative	συνδῐᾰλῠθησοίμην	συνδῐᾰλῠθήσοιο	συνδῐᾰλῠθήσοιτο	συνδῐᾰλῠθήσοισθον	συνδῐᾰλῠθησοίσθην	συνδῐᾰλῠθησοίμεθᾰ	συνδῐᾰλῠθήσοισθε	συνδῐᾰλῠθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		συνδῐᾰλῡ́σειν			συνδῐᾰλῡ́σεσθαι		συνδῐᾰλῠθήσεσθαι
participle	m	συνδῐᾰλῡ́σων			συνδῐᾰλῡσόμενος		συνδῐᾰλῠθησόμενος
	f	συνδῐᾰλῡ́σουσᾰ			συνδῐᾰλῡσομένη		συνδῐᾰλῠθησομένη
	n	συνδῐᾰλῦσον			συνδῐᾰλῡσόμενον		συνδῐᾰλῠθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: συνδῐέλῡσᾰ, συνδῐελῡσᾰ́μην, συνδῐελῠ́θην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	συνδῐέλῡσᾰ	συνδῐέλῡσᾰς	συνδῐέλῡσε(ν)	συνδῐελῡ́σᾰτον	συνδῐελῡσᾰ́την	συνδῐελῡ́σᾰμεν	συνδῐελῡ́σᾰτε	συνδῐέλῡσᾰν
	subjunctive	συνδῐᾰλῡ́σω	συνδῐᾰλῡ́σῃς	συνδῐᾰλῡ́σῃ	συνδῐᾰλῡ́σητον	συνδῐᾰλῡ́σητον	συνδῐᾰλῡ́σωμεν	συνδῐᾰλῡ́σητε	συνδῐᾰλῡ́σωσῐ(ν)
	optative	συνδῐᾰλῡ́σαιμῐ	συνδῐᾰλῡ́σειᾰς, συνδῐᾰλῡ́σαις	συνδῐᾰλῡ́σειε(ν), συνδῐᾰλῡ́σαι	συνδῐᾰλῡ́σαιτον	συνδῐᾰλῡσαίτην	συνδῐᾰλῡ́σαιμεν	συνδῐᾰλῡ́σαιτε	συνδῐᾰλῡ́σειᾰν, συνδῐᾰλῡ́σαιεν
	imperative		συνδῐᾰ́λῡσον	συνδῐᾰλῡσᾰ́τω	συνδῐᾰλῡ́σᾰτον	συνδῐᾰλῡσᾰ́των		συνδῐᾰλῡ́σᾰτε	συνδῐᾰλῡσᾰ́ντων
middle	indicative	συνδῐελῡσᾰ́μην	συνδῐελῡ́σω	συνδῐελῡ́σᾰτο	συνδῐελῡ́σᾰσθον	συνδῐελῡσᾰ́σθην	συνδῐελῡσᾰ́μεθᾰ	συνδῐελῡ́σᾰσθε	συνδῐελῡ́σᾰντο
	subjunctive	συνδῐᾰλῡ́σωμαι	συνδῐᾰλῡ́σῃ	συνδῐᾰλῡ́σηται	συνδῐᾰλῡ́σησθον	συνδῐᾰλῡ́σησθον	συνδῐᾰλῡσώμεθᾰ	συνδῐᾰλῡ́σησθε	συνδῐᾰλῡ́σωνται
	optative	συνδῐᾰλῡσαίμην	συνδῐᾰλῡ́σαιο	συνδῐᾰλῡ́σαιτο	συνδῐᾰλῡ́σαισθον	συνδῐᾰλῡσαίσθην	συνδῐᾰλῡσαίμεθᾰ	συνδῐᾰλῡ́σαισθε	συνδῐᾰλῡ́σαιντο
	imperative		συνδῐᾰ́λῡσαι	συνδῐᾰλῡσᾰ́σθω	συνδῐᾰλῡ́σᾰσθον	συνδῐᾰλῡσᾰ́σθων		συνδῐᾰλῡ́σᾰσθε	συνδῐᾰλῡσᾰ́σθων
passive	indicative	συνδῐελῠ́θην	συνδῐελῠ́θης	συνδῐελῠ́θη	συνδῐελῠ́θητον	συνδῐελῠθήτην	συνδῐελῠ́θημεν	συνδῐελῠ́θητε	συνδῐελῠ́θησᾰν
	subjunctive	συνδῐᾰλῠθῶ	συνδῐᾰλῠθῇς	συνδῐᾰλῠθῇ	συνδῐᾰλῠθῆτον	συνδῐᾰλῠθῆτον	συνδῐᾰλῠθῶμεν	συνδῐᾰλῠθῆτε	συνδῐᾰλῠθῶσῐ(ν)
	optative	συνδῐᾰλῠθείην	συνδῐᾰλῠθείης	συνδῐᾰλῠθείη	συνδῐᾰλῠθεῖτον, συνδῐᾰλῠθείητον	συνδῐᾰλῠθείτην, συνδῐᾰλῠθειήτην	συνδῐᾰλῠθεῖμεν, συνδῐᾰλῠθείημεν	συνδῐᾰλῠθεῖτε, συνδῐᾰλῠθείητε	συνδῐᾰλῠθεῖεν, συνδῐᾰλῠθείησᾰν
	imperative		συνδῐᾰλῠ́θητῐ	συνδῐᾰλῠθήτω	συνδῐᾰλῠ́θητον	συνδῐᾰλῠθήτων		συνδῐᾰλῠ́θητε	συνδῐᾰλῠθέντων
		active			middle		passive
infinitive		συνδῐᾰλῦσαι			συνδῐᾰλῡ́σᾰσθαι		συνδῐᾰλῠθῆναι
participle	m	συνδῐᾰλῡ́σᾱς			συνδῐᾰλῡσᾰ́μενος		συνδῐᾰλῠθείς
	f	συνδῐᾰλῡ́σᾱσᾰ			συνδῐᾰλῡσᾰμένη		συνδῐᾰλῠθεῖσᾰ
	n	συνδῐᾰλῦσᾰν			συνδῐᾰλῡσᾰ́μενον		συνδῐᾰλῠθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: συνδῐᾰλέλῠκᾰ, συνδῐᾰλέλῠμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	συνδῐᾰλέλῠκᾰ	συνδῐᾰλέλῠκᾰς	συνδῐᾰλέλῠκε(ν)	συνδῐᾰλελῠ́κᾰτον	συνδῐᾰλελῠ́κᾰτον	συνδῐᾰλελῠ́κᾰμεν	συνδῐᾰλελῠ́κᾰτε	συνδῐᾰλελῠ́κᾱσῐ(ν)
	subjunctive	συνδῐᾰλελῠ́κω	συνδῐᾰλελῠ́κῃς	συνδῐᾰλελῠ́κῃ	συνδῐᾰλελῠ́κητον	συνδῐᾰλελῠ́κητον	συνδῐᾰλελῠ́κωμεν	συνδῐᾰλελῠ́κητε	συνδῐᾰλελῠ́κωσῐ(ν)
	optative	συνδῐᾰλελῠ́κοιμῐ, συνδῐᾰλελῠκοίην	συνδῐᾰλελῠ́κοις, συνδῐᾰλελῠκοίης	συνδῐᾰλελῠ́κοι, συνδῐᾰλελῠκοίη	συνδῐᾰλελῠ́κοιτον	συνδῐᾰλελῠκοίτην	συνδῐᾰλελῠ́κοιμεν	συνδῐᾰλελῠ́κοιτε	συνδῐᾰλελῠ́κοιεν
	imperative		συνδῐᾰλέλῠκε	συνδῐᾰλελῠκέτω	συνδῐᾰλελῠ́κετον	συνδῐᾰλελῠκέτων		συνδῐᾰλελῠ́κετε	συνδῐᾰλελῠκόντων
middle/ passive	indicative	συνδῐᾰλέλῠμαι	συνδῐᾰλέλῠσαι	συνδῐᾰλέλῠται	συνδῐᾰλέλῠσθον	συνδῐᾰλέλῠσθον	συνδῐᾰλελῠ́μεθᾰ	συνδῐᾰλέλῠσθε	συνδῐᾰλέλῠνται
	subjunctive	συνδῐᾰλελῠμένος ὦ	συνδῐᾰλελῠμένος ᾖς	συνδῐᾰλελῠμένος ᾖ	συνδῐᾰλελῠμένω ἦτον	συνδῐᾰλελῠμένω ἦτον	συνδῐᾰλελῠμένοι ὦμεν	συνδῐᾰλελῠμένοι ἦτε	συνδῐᾰλελῠμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	συνδῐᾰλελῠμένος εἴην	συνδῐᾰλελῠμένος εἴης	συνδῐᾰλελῠμένος εἴη	συνδῐᾰλελῠμένω εἴητον/εἶτον	συνδῐᾰλελῠμένω εἰήτην/εἴτην	συνδῐᾰλελῠμένοι εἴημεν/εἶμεν	συνδῐᾰλελῠμένοι εἴητε/εἶτε	συνδῐᾰλελῠμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		συνδῐᾰλέλῠσο	συνδῐᾰλελῠ́σθω	συνδῐᾰλέλῠσθον	συνδῐᾰλελῠ́σθων		συνδῐᾰλέλῠσθε	συνδῐᾰλελῠ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		συνδῐᾰλελῠκέναι				συνδῐᾰλελῠ́σθαι
participle	m	συνδῐᾰλελῠκώς				συνδῐᾰλελῠμένος
	f	συνδῐᾰλελῠκυῖᾰ				συνδῐᾰλελῠμένη
	n	συνδῐᾰλελῠκός				συνδῐᾰλελῠμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: συνδῐελελῠ́κειν, συνδῐελελῠ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	συνδῐελελῠ́κειν, συνδῐελελῠ́κη	συνδῐελελῠ́κεις, συνδῐελελῠ́κης	συνδῐελελῠ́κει(ν)	συνδῐελελῠ́κετον	συνδῐελελῠκέτην	συνδῐελελῠ́κεμεν	συνδῐελελῠ́κετε	συνδῐελελῠ́κεσᾰν
middle/ passive	indicative	συνδῐελελῠ́μην	συνδῐελέλῠσο	συνδῐελέλῠτο	συνδῐελέλῠσθον	συνδῐελελῠ́σθην	συνδῐελελῠ́μεθᾰ	συνδῐελέλῠσθε	συνδῐελέλῠντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

• συνδιαλύω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• “συνδιαλύω”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, 2011
• “συνδιαλύω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press