уполномочивавший
Jump to navigation
Jump to search
Russian[edit]
Pronunciation[edit]
Participle[edit]
уполномо́чивавший • (upolnomóčivavšij)
- past active imperfective participle of уполномо́чивать (upolnomóčivatʹ)
Declension[edit]
Declension of уполномо́чивавший (no short forms)
masculine | neuter | feminine | plural | ||
---|---|---|---|---|---|
nominative | уполномо́чивавший upolnomóčivavšij |
уполномо́чивавшее upolnomóčivavšeje |
уполномо́чивавшая upolnomóčivavšaja |
уполномо́чивавшие upolnomóčivavšije | |
genitive | уполномо́чивавшего upolnomóčivavševo |
уполномо́чивавшей upolnomóčivavšej |
уполномо́чивавших upolnomóčivavšix | ||
dative | уполномо́чивавшему upolnomóčivavšemu |
уполномо́чивавшей upolnomóčivavšej |
уполномо́чивавшим upolnomóčivavšim | ||
accusative | animate | уполномо́чивавшего upolnomóčivavševo |
уполномо́чивавшее upolnomóčivavšeje |
уполномо́чивавшую upolnomóčivavšuju |
уполномо́чивавших upolnomóčivavšix |
inanimate | уполномо́чивавший upolnomóčivavšij |
уполномо́чивавшие upolnomóčivavšije | |||
instrumental | уполномо́чивавшим upolnomóčivavšim |
уполномо́чивавшей, уполномо́чивавшею upolnomóčivavšej, upolnomóčivavšeju |
уполномо́чивавшими upolnomóčivavšimi | ||
prepositional | уполномо́чивавшем upolnomóčivavšem |
уполномо́чивавшей upolnomóčivavšej |
уполномо́чивавших upolnomóčivavšix |