בילן

Yiddish

Etymology

From Middle High German bellen, from Old High German bellan; compare German bellen.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbɪɫn̩/

Verb

בילן • (biln) (past participle געבילט (gebilt))

1. bark, howl (to make a loud noise (dogs))

Conjugation

Conjugation of בילן

infinitive	בילן biln
present participle	בילנדיק bilndik
past participle	געבילט gebilt
auxiliary	האָבן hobn
present	איך ביל ikh bil	מיר בילן mir biln
	דו בילסט du bilst	איר בילט ir bilt
	ער בילט er bilt	זיי בילן zey biln
imperative	ביל (דו) bil (du)	בילט (איר) bilt (ir)
Composed forms past איך האָב געבילט ikh hob gebilt מיר האָבן געבילט mir hobn gebilt דו האָסט געבילט du host gebilt איר האָט געבילט ir hot gebilt ער האָט געבילט er hot gebilt זיי האָבן געבילט zey hobn gebilt pluperfect איך האָב געהאַט געבילט ikh hob gehat gebilt מיר האָבן געהאַט געבילט mir hobn gehat gebilt דו האָסט געהאַט געבילט du host gehat gebilt איר האָט געהאַט געבילט ir hot gehat gebilt ער האָט געהאַט געבילט er hot gehat gebilt זיי האָבן געהאַט געבילט zey hobn gehat gebilt future איך וועל בילן ikh vel biln מיר וועלן בילן mir veln biln דו וועסט בילן du vest biln איר וועט בילן ir vet biln ער וועט בילן er vet biln זיי וועלן בילן zey veln biln future perfect איך וועל האָבן געבילט ikh vel hobn gebilt מיר וועלן האָבן געבילט mir veln hobn gebilt דו וועסט האָבן געבילט du vest hobn gebilt איר וועט האָבן געבילט ir vet hobn gebilt ער וועט האָבן געבילט er vet hobn gebilt זיי וועלן האָבן געבילט zey veln hobn gebilt