גטן

Yiddish

Etymology

From Hebrew גט.

Verb

גטן • (getn)

1. (reflexive) to divorce

Conjugation

Conjugation of גטן

infinitive	גטן getn
present participle	גטנדיק getndik
past participle	געגט geget
auxiliary	האָבן hobn
present	איך גט ikh get	מיר גטן mir getn
	דו גטסט du getst	איר גט ir get
	ער גט er get	זיי גטן zey getn
imperative	גט (דו) get (du)	גט (איר) get (ir)
Composed forms past איך האָב געגט ikh hob geget מיר האָבן געגט mir hobn geget דו האָסט געגט du host geget איר האָט געגט ir hot geget ער האָט געגט er hot geget זיי האָבן געגט zey hobn geget pluperfect איך האָב געהאַט געגט ikh hob gehat geget מיר האָבן געהאַט געגט mir hobn gehat geget דו האָסט געהאַט געגט du host gehat geget איר האָט געהאַט געגט ir hot gehat geget ער האָט געהאַט געגט er hot gehat geget זיי האָבן געהאַט געגט zey hobn gehat geget future איך וועל גטן ikh vel getn מיר וועלן גטן mir veln getn דו וועסט גטן du vest getn איר וועט גטן ir vet getn ער וועט גטן er vet getn זיי וועלן גטן zey veln getn future perfect איך וועל האָבן געגט ikh vel hobn geget מיר וועלן האָבן געגט mir veln hobn geget דו וועסט האָבן געגט du vest hobn geget איר וועט האָבן געגט ir vet hobn geget ער וועט האָבן געגט er vet hobn geget זיי וועלן האָבן געגט zey veln hobn geget

Derived terms

• אָפּגטן (opgetn)

Noun

גטן • (getn)

1. plural of גט (get)