اختلط

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: أختلط

Arabic[edit]

Root
خ ل ط (ḵ-l-ṭ)

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

اِخْتَلَطَ (iḵtalaṭa) VIII, non-past يَخْتَلِطُ‎ (yaḵtaliṭu)

  1. to be mixed, be mingled
  2. to be confused, be in confusion
  3. to get confused
  4. to grow passionate

Conjugation[edit]

References[edit]

South Levantine Arabic[edit]

Root
خ ل ط
2 terms

Etymology[edit]

From Arabic اِخْتَلَطَ (iḵtalaṭa).

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /xta.latˤ/, [(ɪ)xˈtˤɑ.lɑtˤ]
  • (file)

Verb[edit]

اختلط (iḵtalaṭ) VIII (present بختلط (biḵtleṭ))

  1. (intransitive) to mix with
  2. (by extension) to socialize with

Conjugation[edit]

    Conjugation of اختلط (iḵtalaṭ)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m اختلطت (iḵtalaṭt) اختلطت (iḵtalaṭt) اختلط (iḵtalaṭ) اختلطنا (iḵtalaṭna) اختلطتو (iḵtalaṭtu) اختلطو (iḵtalaṭu)
f اختلطتي (iḵtalaṭti) اختلطت (iḵtalṭat)
present m بختلط (baḵtleṭ) بتختلط (btiḵtleṭ) بختلط (biḵtleṭ) منختلط (mniḵtleṭ) بتختلطو (btiḵtilṭu) بختلطو (biḵtilṭu)
f بتختلطي (btiḵtilṭi) بتختلط (btiḵtleṭ)
subjunctive m اختلط (aḵtleṭ) تختلط (tiḵtleṭ) يختلط (yiḵtleṭ) نختلط (niḵtleṭ) تختلطو (tiḵtilṭu) يختلطو (yiḵtilṭu)
f تختلطي (tiḵtilṭi) تختلط (tiḵtleṭ)
imperative m اختلط (iḵtliṭ) اختلطو (iḵtilṭu)
f اختلطي (iḵtilṭi)