قاوم

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Arabic[edit]

Etymology[edit]

Root
ق و م (q-w-m)

Compare قَامَ (qāma, to rise).

Verb[edit]

قَاوَمَ (qāwama) III, non-past يُقَاوِمُ‎ (yuqāwimu)

  1. (transitive) to withstand, to resist

Conjugation[edit]

South Levantine Arabic[edit]

Root
ق و م
2 terms

Etymology[edit]

Semi-learned borrowing from Arabic قَاوَمَ (qāwama).

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /qaː.wam/, [ˈqɑː.wam]
  • IPA(key): (Urban) /ʔaː.wam/, [ˈʔæː.wam]
  • IPA(key): (Bedouin) /ɡaː.wam/, [ˈɡæː.wam]
  • (file)

Verb[edit]

قاوم (ʔāwam, qāwam) III (present بقاوم (biʔāwem, biqāwem))

  1. to resist

Conjugation[edit]

    Conjugation of قاوم (ʔāwam)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m قاومت (ʔāwamt) قاومت (ʔāwamt) قاوم (ʔāwam) قاومنا (ʔāwamna) قاومتو (ʔāwamtu) قاومو (ʔāwamu)
f قاومتي (ʔāwamti) قاومت (ʔāwamat)
present m بقاوم (baʔāwem) بتقاوم (bitʔāwem) بقاوم (biʔāwem) منقاوم (minʔāwem) بتقاومو (bitʔāwmu) بقاومو (biʔāwmu)
f بتقاومي (bitʔāwmi) بتقاوم (bitʔāwem)
subjunctive m اقاوم (aʔāwem) تقاوم (tʔāwem) يقاوم (yʔāwem) نقاوم (nʔāwem) تقاومو (tʔāwmu) يقاومو (yʔāwmu)
f تقاومي (tʔāwmi) تقاوم (tʔāwem)
imperative m قاوم (ʔāwem) قاومو (ʔāwmu)
f قاومي (ʔāwmi)