ವಿಧಿ
Jump to navigation
Jump to search
Kannada[edit]
Etymology[edit]
Borrowed from Sanskrit विधि (vidhi).
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
ವಿಧಿ • (vidhi)
- rule, formula, precept, injunction
- a vedic text
- an order, ordinance, statute, law
- rite, ceremony
- method, manner, way
- an excellent person
- a clever or wise person
- poet
- physician
- fate, destiny
- an assembly
- time
- (grammar) an imperative
Declension[edit]
| Case/Form | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominative | ವಿಧಿಯು (vidhiyu) | ವಿಧಿಗಳು (vidhigaḷu) |
| Accusative | ವಿಧಿಯನ್ನು (vidhiyannu) | ವಿಧಿಗಳನ್ನು (vidhigaḷannu) |
| Instrumental | ವಿಧಿಯಿಂದ (vidhiyinda) | ವಿಧಿಗಳಿಂದ (vidhigaḷinda) |
| Dative | ವಿಧಿಗೆ (vidhige) | ವಿಧಿಗಳಿಗೆ (vidhigaḷige) |
| Genitive | ವಿಧಿಯ (vidhiya) | ವಿಧಿಗಳ (vidhigaḷa) |
Proper noun[edit]
ವಿಧಿ • (vidhi)
Declension[edit]
| Case/Form | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominative | ವಿಧಿಯು (vidhiyu) | ವಿಧಿಗಳು (vidhigaḷu) |
| Accusative | ವಿಧಿಯನ್ನು (vidhiyannu) | ವಿಧಿಗಳನ್ನು (vidhigaḷannu) |
| Instrumental | ವಿಧಿಯಿಂದ (vidhiyinda) | ವಿಧಿಗಳಿಂದ (vidhigaḷinda) |
| Dative | ವಿಧಿಗೆ (vidhige) | ವಿಧಿಗಳಿಗೆ (vidhigaḷige) |
| Genitive | ವಿಧಿಯ (vidhiya) | ವಿಧಿಗಳ (vidhigaḷa) |
Derived terms[edit]
- ವಿಧಿಕ್ರಿಯೈ (vidhikriyai)
- ವಿಧಿದರ್ಶಿ (vidhidarśi)
- ವಿಧಿಪ್ರಕಾರ (vidhiprakāra)
- ವಿಧಿರೂಪ (vidhirūpa)
- ವಿಧಿಲಿಖಿತ (vidhilikhita)
- ವಿಧಿವತ್ (vidhivat)
- ವಿಧಿವನ್ತ (vidhivanta)
- ವಿಧಿವಶ (vidhivaśa)
- ವಿಧಿಸು (vidhisu)
References[edit]
- Kittel, Ferdinand (1894) “ವಿಧಿ”, in Kittel's Kannada-English dictionary, Madras: University of Madras, published 1968-1971