ἄοικος
Jump to navigation
Jump to search
Ancient Greek[edit]
Alternative forms[edit]
- ἄνοικος (ánoikos)
Etymology[edit]
From ἀ- (a-, “not, without”) + οἶκος (oîkos, “house, home”).
Pronunciation[edit]
- (5th BCE Attic) IPA(key): /á.woi̯.kos/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ˈa.y.kos/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ˈa.y.kos/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ˈa.y.kos/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ˈa.i.kos/
Adjective[edit]
ἄοικος • (áoikos) m or f (neuter ἄοικον); second declension
Inflection[edit]
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
Nominative | ἄοικος áoikos |
ἄοικον áoikon |
ἀοίκω aoíkō |
ἀοίκω aoíkō |
ἄοικοι áoikoi |
ἄοικᾰ áoika | ||||||||
Genitive | ἀοίκου aoíkou |
ἀοίκου aoíkou |
ἀοίκοιν aoíkoin |
ἀοίκοιν aoíkoin |
ἀοίκων aoíkōn |
ἀοίκων aoíkōn | ||||||||
Dative | ἀοίκῳ aoíkōi |
ἀοίκῳ aoíkōi |
ἀοίκοιν aoíkoin |
ἀοίκοιν aoíkoin |
ἀοίκοις aoíkois |
ἀοίκοις aoíkois | ||||||||
Accusative | ἄοικον áoikon |
ἄοικον áoikon |
ἀοίκω aoíkō |
ἀοίκω aoíkō |
ἀοίκους aoíkous |
ἄοικᾰ áoika | ||||||||
Vocative | ἄοικε áoike |
ἄοικον áoikon |
ἀοίκω aoíkō |
ἀοίκω aoíkō |
ἄοικοι áoikoi |
ἄοικᾰ áoika | ||||||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ἀοίκως aoíkōs |
ἀοικότερος aoikóteros |
ἀοικότᾰτος aoikótatos | ||||||||||||
Notes: |
|
Further reading[edit]
- “ἄοικος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press