ἐξελάσας

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ek.se.lá.saːs/ → /ek.seˈla.sas/ → /ek.seˈla.sas/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ek.se.lá.saːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ek.seˈla.sas/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ek.seˈla.sas/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ek.seˈla.sas/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ek.seˈla.sas/

Participle

ἐξελάσᾱς • (exelásās) m (feminine ἐξελάσᾱσᾰ, neuter ἐξελάσᾰν); first/third declension

1. aorist active participle of ἐξελαύνω (exelaúnō)

Declension

First and third declension of ἐξελάσᾱς; ἐξελάσᾱσᾰ; ἐξελάσᾰν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἐξελάσᾱς exelásās	ἐξελάσᾱσᾰ exelásāsa	ἐξελάσᾰν exelásan		ἐξελάσᾰντε exelásante	ἐξελασᾱ́σᾱ exelasā́sā	ἐξελάσᾰντε exelásante		ἐξελάσᾰντες exelásantes	ἐξελάσᾱσαι exelásāsai	ἐξελάσᾰντᾰ exelásanta
Genitive		ἐξελάσᾰντος exelásantos	ἐξελασᾱ́σης exelasā́sēs	ἐξελάσᾰντος exelásantos		ἐξελασᾰ́ντοιν exelasántoin	ἐξελασᾱ́σαιν exelasā́sain	ἐξελασᾰ́ντοιν exelasántoin		ἐξελασᾰ́ντων exelasántōn	ἐξελασᾱσῶν exelasāsôn	ἐξελασᾰ́ντων exelasántōn
Dative		ἐξελάσᾰντῐ exelásanti	ἐξελασᾱ́σῃ exelasā́sēi	ἐξελάσᾰντῐ exelásanti		ἐξελασᾰ́ντοιν exelasántoin	ἐξελασᾱ́σαιν exelasā́sain	ἐξελασᾰ́ντοιν exelasántoin		ἐξελάσᾱσῐ / ἐξελάσᾱσῐν exelásāsi(n)	ἐξελασᾱ́σαις exelasā́sais	ἐξελάσᾱσῐ / ἐξελάσᾱσῐν exelásāsi(n)
Accusative		ἐξελάσᾰντᾰ exelásanta	ἐξελάσᾱσᾰν exelásāsan	ἐξελάσᾰν exelásan		ἐξελάσᾰντε exelásante	ἐξελασᾱ́σᾱ exelasā́sā	ἐξελάσᾰντε exelásante		ἐξελάσᾰντᾰς exelásantas	ἐξελασᾱ́σᾱς exelasā́sās	ἐξελάσᾰντᾰ exelásanta
Vocative		ἐξελάσᾱς exelásās	ἐξελάσᾱσᾰ exelásāsa	ἐξελάσᾰν exelásan		ἐξελάσᾰντε exelásante	ἐξελασᾱ́σᾱ exelasā́sā	ἐξελάσᾰντε exelásante		ἐξελάσᾰντες exelásantes	ἐξελάσᾱσαι exelásāsai	ἐξελάσᾰντᾰ exelásanta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἐξελασᾰ́ντως exelasántōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.