ἱμάντινος

Ancient Greek

Etymology

From ἱμάς (himás, “leathern thong”) +‎ -ῐνος (-inos).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /hi.mán.ti.nos/ → /iˈman.ti.nos/ → /iˈman.di.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hi.mán.ti.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)iˈman.ti.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /iˈman.ti.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /iˈman.ti.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /iˈman.di.nos/

Adjective

ἱμάντῐνος • (himántinos) m (feminine ἱμαντῐ́νη, neuter ἱμάντῐνον); first/second declension

1. of leathern thongs

Inflection

First and second declension of ἱμάντῐνος; ἱμαντῐ́νη; ἱμάντῐνον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἱμάντῐνος himántinos	ἱμαντῐ́νη himantínē	ἱμάντῐνον himántinon		ἱμαντῐ́νω himantínō	ἱμαντῐ́νᾱ himantínā	ἱμαντῐ́νω himantínō		ἱμάντῐνοι himántinoi	ἱμάντῐναι himántinai	ἱμάντῐνᾰ himántina
Genitive		ἱμαντῐ́νου himantínou	ἱμαντῐ́νης himantínēs	ἱμαντῐ́νου himantínou		ἱμαντῐ́νοιν himantínoin	ἱμαντῐ́ναιν himantínain	ἱμαντῐ́νοιν himantínoin		ἱμαντῐ́νων himantínōn	ἱμαντῐ́νων himantínōn	ἱμαντῐ́νων himantínōn
Dative		ἱμαντῐ́νῳ himantínōi	ἱμαντῐ́νῃ himantínēi	ἱμαντῐ́νῳ himantínōi		ἱμαντῐ́νοιν himantínoin	ἱμαντῐ́ναιν himantínain	ἱμαντῐ́νοιν himantínoin		ἱμαντῐ́νοις himantínois	ἱμαντῐ́ναις himantínais	ἱμαντῐ́νοις himantínois
Accusative		ἱμάντῐνον himántinon	ἱμαντῐ́νην himantínēn	ἱμάντῐνον himántinon		ἱμαντῐ́νω himantínō	ἱμαντῐ́νᾱ himantínā	ἱμαντῐ́νω himantínō		ἱμαντῐ́νους himantínous	ἱμαντῐ́νᾱς himantínās	ἱμάντῐνᾰ himántina
Vocative		ἱμάντῐνε himántine	ἱμαντῐ́νη himantínē	ἱμάντῐνον himántinon		ἱμαντῐ́νω himantínō	ἱμαντῐ́νᾱ himantínā	ἱμαντῐ́νω himantínō		ἱμάντῐνοι himántinoi	ἱμάντῐναι himántinai	ἱμάντῐνᾰ himántina
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἱμαντῐ́νως himantínōs				ἱμαντῐνώτερος himantinṓteros				ἱμαντῐνώτᾰτος himantinṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “ἱμάντινος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• ἱμάντινος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette