ἱππαγωγός

Ancient Greek

Etymology

From ῐ̔́ππος (híppos, “horse”) +‎ ᾰ̓γωγός (agōgós, “leading, guiding”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /hip.pa.ɡɔː.ɡós/ → /ip.pa.ɣoˈɣos/ → /i.pa.ɣoˈɣos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hip.pa.ɡɔː.ɡós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)ip.pa.ɡoˈɡos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ip.pa.ɣoˈɣos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ip.pa.ɣoˈɣos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.pa.ɣoˈɣos/

Adjective

ῐ̔ππᾰγωγός • (hippagōgós) m or f (neuter ῐ̔ππᾰγωγόν); second declension

1. (especially of ships) carrying horses
   • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 6.48:

     δῐέπεμπε […], κελεύων νέας τε μᾰκρᾱ̀ς καὶ ῐ̔ππᾰγωγᾰ̀ πλοῖᾰ ποιέεσθαι.

     diépempe […], keleúōn néas te makrā̀s kaì hippagōgà ploîa poiéesthai.

   • 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 2.56:

     ἦγε δ̓ ἐπῐ̀ τῶν νεῶν ὁπλῑ́τᾱς Ᾰ̓θηναίων τετρᾰκῐσχῑλῐ́ους καὶ ῐ̔ππέᾱς τρῐᾱκοσῐ́ους ἐν ναυσῐ̀ν ῐ̔ππᾰγωγοῖς

     êge d epì tôn neôn hoplī́tās Athēnaíōn tetrakiskhīlíous kaì hippéās triākosíous en nausìn hippagōgoîs

Inflection

Second declension of ῐ̔ππᾰγωγός; ῐ̔ππᾰγωγόν (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		ῐ̔ππᾰγωγός hippagōgós	ῐ̔ππᾰγωγόν hippagōgón		ῐ̔ππᾰγωγώ hippagōgṓ	ῐ̔ππᾰγωγώ hippagōgṓ		ῐ̔ππᾰγωγοί hippagōgoí	ῐ̔ππᾰγωγᾰ́ hippagōgá
Genitive		ῐ̔ππᾰγωγοῦ hippagōgoû	ῐ̔ππᾰγωγοῦ hippagōgoû		ῐ̔ππᾰγωγοῖν hippagōgoîn	ῐ̔ππᾰγωγοῖν hippagōgoîn		ῐ̔ππᾰγωγῶν hippagōgôn	ῐ̔ππᾰγωγῶν hippagōgôn
Dative		ῐ̔ππᾰγωγῷ hippagōgôi	ῐ̔ππᾰγωγῷ hippagōgôi		ῐ̔ππᾰγωγοῖν hippagōgoîn	ῐ̔ππᾰγωγοῖν hippagōgoîn		ῐ̔ππᾰγωγοῖς hippagōgoîs	ῐ̔ππᾰγωγοῖς hippagōgoîs
Accusative		ῐ̔ππᾰγωγόν hippagōgón	ῐ̔ππᾰγωγόν hippagōgón		ῐ̔ππᾰγωγώ hippagōgṓ	ῐ̔ππᾰγωγώ hippagōgṓ		ῐ̔ππᾰγωγούς hippagōgoús	ῐ̔ππᾰγωγᾰ́ hippagōgá
Vocative		ῐ̔ππᾰγωγέ hippagōgé	ῐ̔ππᾰγωγόν hippagōgón		ῐ̔ππᾰγωγώ hippagōgṓ	ῐ̔ππᾰγωγώ hippagōgṓ		ῐ̔ππᾰγωγοί hippagōgoí	ῐ̔ππᾰγωγᾰ́ hippagōgá
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		ῐ̔ππᾰγωγῶς hippagōgôs			ῐ̔ππᾰγωγότερος hippagōgóteros			ῐ̔ππᾰγωγότᾰτος hippagōgótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Related terms

• αἱμᾰγωγός (haimagōgós)
• βροντᾰγωγός (brontagōgós)
• γλευκᾰγωγός (gleukagōgós)
• δουλᾰγωγός (doulagōgós)
• δρᾱπετᾰγωγός (drāpetagōgós)
• εἰσᾰγωγός (eisagōgós)
• κοπρᾰγωγός (kopragōgós)
• κῡφᾰγωγός (kūphagōgós)
• λᾰφῡρᾰγωγός (laphūragōgós)
• λῐθᾰγωγός (lithagōgós)
• μειᾰγωγός (meiagōgós)
• μῠστᾰγωγός (mustagōgós)
• μῡρῐᾰγωγός (mūriagōgós)
• νεκρᾰγωγός (nekragōgós)
• νεκῠᾰγωγός (nekuagōgós)
• νωτᾰγωγός (nōtagōgós)
• οἰνᾰγωγός (oinagōgós)
• ὁπλῑτᾰγωγός (hoplītagōgós)
• οὐρᾰγωγός (ouragōgós)
• σκευᾰγωγός (skeuagōgós)
• σπονδᾰγωγός (spondagōgós)
• σῐδηρᾰγωγός (sidēragōgós)
• σῑτᾰγωγός (sītagōgós)
• φλεγμᾰγωγός (phlegmagōgós)
• φορτᾰγωγός (phortagōgós)
• φωτᾰγωγός (phōtagōgós)
• φῠγᾰγωγός (phugagōgós)
• χειρᾰγωγός (kheiragōgós)
• χολᾰγωγός (kholagōgós)
• χᾰλῑνᾰγωγός (khalīnagōgós)
• ψῡχᾰγωγός (psūkhagōgós)
• ᾰ̓γκᾰλῐδᾰγωγός (ankalidagōgós)
• ᾰ̓χῠρᾰγωγός (akhuragōgós)
• ῐ̔ερᾰγωγός (hieragōgós)
• ῐ̓χθῠᾰγωγός (ikhthuagōgós)
• ῠ̔δρᾰγωγός (hudragōgós)
• ῡ̔λᾰγωγός (hūlagōgós)

 

Descendants

• → Latin: hippagōgī (plural noun)

References

• “ἱππαγωγός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press