Anerbieten
Jump to navigation
Jump to search
See also: anerbieten
German[edit]
Etymology[edit]
Substantivization of anerbieten.
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
Anerbieten n (strong, genitive Anerbietens, plural Anerbieten)
- tender (formal offer)
Declension[edit]
Declension of Anerbieten [neuter, strong]
Further reading[edit]
- “Anerbieten” in Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache
- “Anerbieten” in Uni Leipzig: Wortschatz-Lexikon
- “Anerbieten” in Duden online