Britannus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

See Britannia.

This etymology is incomplete. You can help Wiktionary by elaborating on the origins of this term.

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

Britannus (feminine Britanna, neuter Britannum); first/second-declension adjective

  1. British

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative Britannus Britanna Britannum Britannī Britannae Britanna
Genitive Britannī Britannae Britannī Britannōrum Britannārum Britannōrum
Dative Britannō Britannō Britannīs
Accusative Britannum Britannam Britannum Britannōs Britannās Britanna
Ablative Britannō Britannā Britannō Britannīs
Vocative Britanne Britanna Britannum Britannī Britannae Britanna

Noun[edit]

Britannus m sg (genitive Britannī); second declension

  1. a Briton
  2. (Medieval Latin) a Breton

Declension[edit]

Second-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative Britannus Britannī
Genitive Britannī Britannōrum
Dative Britannō Britannīs
Accusative Britannum Britannōs
Ablative Britannō Britannīs
Vocative Britanne Britannī