Determinativkompositum
Jump to navigation
Jump to search
German[edit]
Etymology[edit]
determinativ (“determinative”) + Kompositum (“compound”)
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
Determinativkompositum n (strong, genitive Determinativkompositums, plural Determinativkomposita or Determinativkompositen)
Declension[edit]
Declension of Determinativkompositum [neuter, strong]
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
indef. | def. | noun | def. | noun | |
nominative | ein | das | Determinativkompositum | die | Determinativkomposita, Determinativkompositen |
genitive | eines | des | Determinativkompositums | der | Determinativkomposita, Determinativkompositen |
dative | einem | dem | Determinativkompositum | den | Determinativkomposita, Determinativkompositen |
accusative | ein | das | Determinativkompositum | die | Determinativkomposita, Determinativkompositen |
Further reading[edit]
- “Determinativkompositum” in Duden online