Reconstruction:Proto-West Germanic/mortārī
Jump to navigation
Jump to search
Proto-West Germanic[edit]
Etymology[edit]
Borrowed from Latin mortārium (“mortar”).[1]
Noun[edit]
*mortārī m
Inflection[edit]
Masculine ja-stem | ||
---|---|---|
Singular | ||
Nominative | *mortārī | |
Genitive | *mortārijas | |
Singular | Plural | |
Nominative | *mortārī | *mortārijō, *mortārijōs |
Accusative | *mortārī | *mortārijā |
Genitive | *mortārijas | *mortārijō |
Dative | *mortārijē | *mortārijum |
Instrumental | *mortāriju | *mortārijum |
Alternative reconstructions[edit]
- *mortālī, *morsārī, *morsālī
Descendants[edit]
References[edit]
- ^ de Vries, Jan (1971) “mortel”, in Nederlands etymologisch woordenboek [Dutch etymological dictionary] (in Dutch), Leiden: Brill, →ISBN