Reconstruction:Proto-West Germanic/tangu
Jump to navigation
Jump to search
Proto-West Germanic[edit]
Etymology[edit]
Inherited from Proto-Germanic *tangō, from Proto-Indo-European *denḱ- (“to bite”).
Noun[edit]
*tangu f
Inflection[edit]
ō-stem | ||
---|---|---|
Singular | ||
Nominative | *tangu | |
Genitive | *tangā | |
Singular | Plural | |
Nominative | *tangu | *tangō |
Accusative | *tangā | *tangā |
Genitive | *tangā | *tangō |
Dative | *tangē | *tangōm, *tangum |
Instrumental | *tangu | *tangōm, *tangum |
Derived terms[edit]
Descendants[edit]
- Old English: tang, tange
- Old Frisian: tange, tonge
- Old Saxon: tanga
- Old Dutch: *tanga
- Old High German: zanga