achterdochtig
Jump to navigation
Jump to search
Dutch[edit]
Etymology[edit]
From achterdocht (“suspicion; mistrust”) + -ig (“-y”).
Pronunciation[edit]
Adjective[edit]
achterdochtig (comparative achterdochtiger, superlative achterdochtigst)
Inflection[edit]
Inflection of achterdochtig | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | achterdochtig | |||
inflected | achterdochtige | |||
comparative | achterdochtiger | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | achterdochtig | achterdochtiger | het achterdochtigst het achterdochtigste | |
indefinite | m./f. sing. | achterdochtige | achterdochtigere | achterdochtigste |
n. sing. | achterdochtig | achterdochtiger | achterdochtigste | |
plural | achterdochtige | achterdochtigere | achterdochtigste | |
definite | achterdochtige | achterdochtigere | achterdochtigste | |
partitive | achterdochtigs | achterdochtigers | — |