acinaciformis
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
From acīnacēs (“scimitar”) + -fōrmis (“form, shape”).
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /a.kiː.na.kiˈfoːr.mis/, [äkiːnäkɪˈfoːrmɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /a.t͡ʃi.na.t͡ʃiˈfor.mis/, [ät͡ʃinät͡ʃiˈfɔrmis]
Adjective[edit]
acīnacifōrmis (neuter acīnacifōrme); third-declension two-termination adjective
Usage notes[edit]
- Used almost exclusively as a taxonomic epithet and thus not normally in inflected forms other than the nominative singular.
Declension[edit]
Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | acīnacifōrmis | acīnacifōrme | acīnacifōrmēs | acīnacifōrmia | |
Genitive | acīnacifōrmis | acīnacifōrmium | |||
Dative | acīnacifōrmī | acīnacifōrmibus | |||
Accusative | acīnacifōrmem | acīnacifōrme | acīnacifōrmēs acīnacifōrmīs |
acīnacifōrmia | |
Ablative | acīnacifōrmī | acīnacifōrmibus | |||
Vocative | acīnacifōrmis | acīnacifōrme | acīnacifōrmēs | acīnacifōrmia |
Descendants[edit]
- English: acinaciform
- French: acinaciforme