aestivaturus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Future active participle of aestīvō
Participle[edit]
aestīvātūrus (feminine aestīvātūra, neuter aestīvātūrum); first/second-declension participle
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | aestīvātūrus | aestīvātūra | aestīvātūrum | aestīvātūrī | aestīvātūrae | aestīvātūra | |
Genitive | aestīvātūrī | aestīvātūrae | aestīvātūrī | aestīvātūrōrum | aestīvātūrārum | aestīvātūrōrum | |
Dative | aestīvātūrō | aestīvātūrō | aestīvātūrīs | ||||
Accusative | aestīvātūrum | aestīvātūram | aestīvātūrum | aestīvātūrōs | aestīvātūrās | aestīvātūra | |
Ablative | aestīvātūrō | aestīvātūrā | aestīvātūrō | aestīvātūrīs | |||
Vocative | aestīvātūre | aestīvātūra | aestīvātūrum | aestīvātūrī | aestīvātūrae | aestīvātūra |