agancsaim
Jump to navigation
Jump to search
Hungarian[edit]
Etymology[edit]
agancs + -aim (possessive suffix)
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
agancsaim
- first-person singular multiple-possession possessive of agancs
Declension[edit]
Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | — | agancsaim |
accusative | — | agancsaimat |
dative | — | agancsaimnak |
instrumental | — | agancsaimmal |
causal-final | — | agancsaimért |
translative | — | agancsaimmá |
terminative | — | agancsaimig |
essive-formal | — | agancsaimként |
essive-modal | — | agancsaimul |
inessive | — | agancsaimban |
superessive | — | agancsaimon |
adessive | — | agancsaimnál |
illative | — | agancsaimba |
sublative | — | agancsaimra |
allative | — | agancsaimhoz |
elative | — | agancsaimból |
delative | — | agancsaimról |
ablative | — | agancsaimtól |
non-attributive possessive - singular |
— | agancsaimé |
non-attributive possessive - plural |
— | agancsaiméi |