autodestrukcyjny

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From autodestrukcja +‎ -ny. First attested in 1947.[1][2]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /aw.tɔ.dɛs.trukˈt͡sɨj.nɨ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɨjnɨ
  • Syllabification: au‧to‧des‧truk‧cyj‧ny

Adjective

[edit]

autodestrukcyjny (comparative bardziej autodestrukcyjny, superlative najbardziej autodestrukcyjny, derived adverb autodestrukcyjnie)

  1. (literary) self-destructive

Declension

[edit]

References

[edit]
  1. ^ Prace Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego: Travaux de la Société des sciences et des lettres de Wrocław. Seria A.[1], Wrocławskie Towarzystwo Naukowe, 1947, page 26: [] Luca z La disubbidienza o cechach autodestrukcyjnych przypominających Michele z pierwszej powieści, a także Michele z La ciociara, który bardzo świadomie podchodzi do życia, ale nie potrafi się doń aktywnie włączyć.
  2. ^ autodestrukcyjny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

[edit]