børkur
Jump to navigation
Jump to search
Faroese[edit]
Etymology[edit]
From Old Norse bǫrkr, from Proto-Germanic *barkuz.
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
børkur m (genitive singular barkar, uncountable)
- bark (of a tree)
Declension[edit]
m25s | Singular | |
Indefinite | Definite | |
Nominative | børkur | børkurin |
Accusative | børk | børkin |
Dative | børki | børkinum |
Genitive | barkar | barkarins |