błagalny

Polish

Etymology

From błagać +‎ -alny.

Pronunciation

• IPA^(key): /bwaˈɡal.nɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -alnɨ
• Syllabification: bła‧gal‧ny

Adjective

błagalny (not comparable, derived adverb błagalnie)

1. (literary) beseeching, entreating, imploring, propitiatory, supplicatory, begging

   błagalny głos ― an imploring voice

   błagalny jęk ― an imploring groan

   błagalny krzyk ― an imploring cry/yell

   błagalny list ― an imploring letter

   błagalny szept ― an imploring whisper

   błagalny ton ― an imploring tone

   błagalny wzrok/błagalne spojrzenie ― an imploring look

   błagalne wołanie ― an imploring call

   modlitwa błagalna ― an imploring prayer

   pieśń błagalna ― an imploring song

   błagalne modły ― imploring prayers

Declension

Declension of błagalny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	błagalny		błagalna	błagalne	błagalni	błagalne
genitive	błagalnego		błagalnej	błagalnego	błagalnych
dative	błagalnemu		błagalnej	błagalnemu	błagalnym
accusative	błagalnego	błagalny	błagalną	błagalne	błagalnych	błagalne
instrumental	błagalnym		błagalną	błagalnym	błagalnymi
locative	błagalnym		błagalnej	błagalnym	błagalnych

Related terms

adjective

• nieubłagany

 

adverbs

• błagająco
• nieubłaganie

 

nouns

• błagalnica
• błagalnik

 

verb

• błagać impf

 

Further reading

• błagalny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• błagalny in Polish dictionaries at PWN