bocskoraim

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian[edit]

Etymology[edit]

bocskor +‎ -aim (possessive suffix)

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈbot͡ʃkorɒjim]
  • Hyphenation: bocs‧ko‧ra‧im

Noun[edit]

bocskoraim

  1. first-person singular multiple-possession possessive of bocskor

Declension[edit]

Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative bocskoraim
accusative bocskoraimat
dative bocskoraimnak
instrumental bocskoraimmal
causal-final bocskoraimért
translative bocskoraimmá
terminative bocskoraimig
essive-formal bocskoraimként
essive-modal bocskoraimul
inessive bocskoraimban
superessive bocskoraimon
adessive bocskoraimnál
illative bocskoraimba
sublative bocskoraimra
allative bocskoraimhoz
elative bocskoraimból
delative bocskoraimról
ablative bocskoraimtól
non-attributive
possessive - singular
bocskoraimé
non-attributive
possessive - plural
bocskoraiméi