bruikbaar

Dutch

Etymology

From bruiken (“to make use of”) +‎ -baar (“-able”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbrœy̯k.baːr/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: bruik‧baar

Adjective

bruikbaar (comparative bruikbaarder, superlative bruikbaarst)

1. usable, functional, operable
2. useful, handy

Inflection

Declension of bruikbaar
uninflected	bruikbaar
inflected	bruikbare
comparative	bruikbaarder
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		bruikbaar	bruikbaarder	het bruikbaarst het bruikbaarste
indefinite	m./f. sing.	bruikbare	bruikbaardere	bruikbaarste
	n. sing.	bruikbaar	bruikbaarder	bruikbaarste
	plural	bruikbare	bruikbaardere	bruikbaarste
definite		bruikbare	bruikbaardere	bruikbaarste
partitive		bruikbaars	bruikbaarders	—

Synonyms

• (useful): nuttig, dienstig, handig
• (usable): functioneel

Antonyms

• onbruikbaar
• nutteloos

Derived terms

• bruikbaarheid

Related terms

• onbruik