bryznąć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

Inherited from Proto-Slavic *bryzgnǫti.

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

bryznąć pf (imperfective bryzgać)

  1. (transitive) to splash, to plash, to splatter

Conjugation[edit]

Conjugation of bryznąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive bryznąć
future tense 1st bryznę bryźniemy
2nd bryźniesz bryźniecie
3rd bryźnie bryzną
impersonal bryźnie się
past tense 1st bryznąłem,
-(e)m bryznął
bryznęłam,
-(e)m bryznęła
bryznęłom,
-(e)m bryznęło
bryznęliśmy,
-(e)śmy bryznęli
bryznęłyśmy,
-(e)śmy bryznęły
2nd bryznąłeś,
-(e)ś bryznął
bryznęłaś,
-(e)ś bryznęła
bryznęłoś,
-(e)ś bryznęło
bryznęliście,
-(e)ście bryznęli
bryznęłyście,
-(e)ście bryznęły
3rd bryznął bryznęła bryznęło bryznęli bryznęły
impersonal bryźnięto
conditional 1st bryznąłbym,
bym bryznął
bryznęłabym,
bym bryznęła
bryznęłobym,
bym bryznęło
bryznęlibyśmy,
byśmy bryznęli
bryznęłybyśmy,
byśmy bryznęły
2nd bryznąłbyś,
byś bryznął
bryznęłabyś,
byś bryznęła
bryznęłobyś,
byś bryznęło
bryznęlibyście,
byście bryznęli
bryznęłybyście,
byście bryznęły
3rd bryznąłby,
by bryznął
bryznęłaby,
by bryznęła
bryznęłoby,
by bryznęło
bryznęliby,
by bryznęli
bryznęłyby,
by bryznęły
impersonal bryźnięto by
imperative 1st niech bryznę bryźnijmy
2nd bryźnij bryźnijcie
3rd niech bryźnie niech bryzną
passive adjectival participle bryźnięty bryźnięta bryźnięte bryźnięci bryźnięte
anterior adverbial participle bryznąwszy
verbal noun bryźnięcie

Further reading[edit]

  • bryznąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • bryznąć in Polish dictionaries at PWN