buitengewoon

Dutch

Etymology

From buiten- +‎ gewoon.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌbœy̯.tə(n).ɣəˈʋoːn/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: bui‧ten‧ge‧woon
• Rhymes: -oːn

Adjective

buitengewoon (comparative buitengewoner, superlative buitengewoonst)

1. extraordinary

Inflection

Inflection of buitengewoon
uninflected	buitengewoon
inflected	buitengewone
comparative	buitengewoner
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		buitengewoon	buitengewoner	het buitengewoonst het buitengewoonste
indefinite	m./f. sing.	buitengewone	buitengewonere	buitengewoonste
	n. sing.	buitengewoon	buitengewoner	buitengewoonste
	plural	buitengewone	buitengewonere	buitengewoonste
definite		buitengewone	buitengewonere	buitengewoonste
partitive		buitengewoons	buitengewoners	—

Adverb

buitengewoon

1. extraordinarily, extremely, very (used as an intensifier)