casalivus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Adjective[edit]
casalīvus (feminine casalīva, neuter casalīvum); first/second-declension adjective (Medieval Latin)
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | casalīvus | casalīva | casalīvum | casalīvī | casalīvae | casalīva | |
Genitive | casalīvī | casalīvae | casalīvī | casalīvōrum | casalīvārum | casalīvōrum | |
Dative | casalīvō | casalīvō | casalīvīs | ||||
Accusative | casalīvum | casalīvam | casalīvum | casalīvōs | casalīvās | casalīva | |
Ablative | casalīvō | casalīvā | casalīvō | casalīvīs | |||
Vocative | casalīve | casalīva | casalīvum | casalīvī | casalīvae | casalīva |
References[edit]
- casalivus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)