certior fio

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Verb[edit]

certior fīō (present infinitive certior fierī, perfect active certior factus sum); third conjugation, semi-deponent

  1. (figurative) to be informed of, to be made aware of

Conjugation[edit]

   Conjugation of certior fīō (third conjugation -variant, irregular long ī, suppletive in the supine stem, semi-deponent)
indicative singular plural
first second third first second third
active present certior fīō certior fīs certior fit certior fīmus certior fītis certior fīunt
imperfect certior fīēbam certior fīēbās certior fīēbat certior fīēbāmus certior fīēbātis certior fīēbant
future certior fīam certior fīēs certior fīet certior fīēmus certior fīētis certior fīent
perfect certior + factus + present active indicative of sum
pluperfect certior + factus + imperfect active indicative of sum
future perfect certior + factus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present certior fīam certior fīās certior fīat certior fīāmus certior fīātis certior fīant
imperfect certior fierem certior fierēs certior fieret certior fierēmus certior fierētis certior fierent
perfect certior + factus + present active subjunctive of sum
pluperfect certior + factus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present certior fī certior fīte
future certior fītō certior fītō certior fītōte certior fīuntō
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives certior fierī certior factum esse certior factum īrī
participles certior factus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
certior fiendī certior fiendō certior fiendum certior fiendō certior factum certior factū

Related terms[edit]