circumflexus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Perfect passive participle of circumflectō.

Pronunciation[edit]

Participle[edit]

circumflexus (feminine circumflexa, neuter circumflexum); first/second-declension participle

  1. bent around

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative circumflexus circumflexa circumflexum circumflexī circumflexae circumflexa
Genitive circumflexī circumflexae circumflexī circumflexōrum circumflexārum circumflexōrum
Dative circumflexō circumflexō circumflexīs
Accusative circumflexum circumflexam circumflexum circumflexōs circumflexās circumflexa
Ablative circumflexō circumflexā circumflexō circumflexīs
Vocative circumflexe circumflexa circumflexum circumflexī circumflexae circumflexa

Derived terms[edit]

References[edit]