circumtextus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

circum- +‎ textus (woven)

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

circumtextus (feminine circumtexta, neuter circumtextum); first/second-declension adjective

  1. woven all around

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative circumtextus circumtexta circumtextum circumtextī circumtextae circumtexta
Genitive circumtextī circumtextae circumtextī circumtextōrum circumtextārum circumtextōrum
Dative circumtextō circumtextō circumtextīs
Accusative circumtextum circumtextam circumtextum circumtextōs circumtextās circumtexta
Ablative circumtextō circumtextā circumtextō circumtextīs
Vocative circumtexte circumtexta circumtextum circumtextī circumtextae circumtexta

References[edit]

  • circumtextus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • circumtextus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers