coisin

Irish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkɔʃɪnʲ/

Verb

coisin (present analytic coisníonn, future analytic coisneoidh, verbal noun coisint, past participle coiseanta)

1. Cois Fharraige form of cosain

Conjugation

conjugation of coisin (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	coisním	coisníonn tú; coisnír†	coisníonn sé, sí	coisnímid; coisníonn muid	coisníonn sibh	coisníonn siad; coisníd†	a choisníonn; a choisníos / a gcoisníonn*; a gcoisníos*	coisnítear
	past	choisin mé; choisníos	choisin tú; choisnís	choisin sé, sí	choisníomar; choisin muid	choisin sibh; choisníobhair	choisin siad; choisníodar	a choisin / ar choisin*	coisníodh
	past habitual	choisnínn / gcoisnínn‡‡	choisníteá / gcoisníteᇇ	choisníodh sé, sí / gcoisníodh sé, s퇇	choisnímis; choisníodh muid / gcoisnímis‡‡; gcoisníodh muid‡‡	choisníodh sibh / gcoisníodh sibh‡‡	choisnídís; choisníodh siad / gcoisnídís‡‡; gcoisníodh siad‡‡	a choisníodh / a gcoisníodh*	choisnítí / gcoisnít퇇
future		coisneoidh mé; coisneod; coisneochaidh mé†	coisneoidh tú; coisneoir†; coisneochaidh tú†	coisneoidh sé, sí; coisneochaidh sé, sí†	coisneoimid; coisneoidh muid; coisneochaimid†; coisneochaidh muid†	coisneoidh sibh; coisneochaidh sibh†	coisneoidh siad; coisneoid†; coisneochaidh siad†	a choisneoidh; a choisneos; a choisneochaidh†; a choisneochas† / a gcoisneoidh*; a gcoisneos*; a gcoisneochaidh*†; a gcoisneochas*†	coisneofar; coisneochar†
conditional		choisneoinn; choisneochainn† / gcoisneoinn‡‡; gcoisneochainn†‡‡	choisneofá; choisneochthᆠ/ gcoisneofᇇ; gcoisneochthᆇ‡	choisneodh sé, sí; choisneochadh sé, s토/ gcoisneodh sé, s퇇; gcoisneochadh sé, s톇‡	choisneoimis; choisneodh muid; choisneochaimis†; choisneochadh muid† / gcoisneoimis‡‡; gcoisneodh muid‡‡; gcoisneochaimis†‡‡; gcoisneochadh muid†‡‡	choisneodh sibh; choisneochadh sibh† / gcoisneodh sibh‡‡; gcoisneochadh sibh†‡‡	choisneoidís; choisneodh siad; choisneochadh siad† / gcoisneoidís‡‡; gcoisneodh siad‡‡; gcoisneochadh siad†‡‡	a choisneodh; a choisneochadh† / a gcoisneodh*; a gcoisneochadh*†	choisneofaí; choisneochtha토/ gcoisneofa퇇; gcoisneochtha톇‡
subjunctive	present	go gcoisní mé; go gcoisníod†	go gcoisní tú; go gcoisnír†	go gcoisní sé, sí	go gcoisnímid; go gcoisní muid	go gcoisní sibh	go gcoisní siad; go gcoisníd†	—	go gcoisnítear
	past	dá gcoisnínn	dá gcoisníteá	dá gcoisníodh sé, sí	dá gcoisnímis; dá gcoisníodh muid	dá gcoisníodh sibh	dá gcoisnídís; dá gcoisníodh siad	—	dá gcoisnítí
imperative		coisním	coisin	coisníodh sé, sí	coisnímis	coisnígí; coisnídh†	coisnídís	—	coisnítear
verbal noun		coisint
past participle		coiseanta

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
coisin	choisin	gcoisin
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “coisin”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN