condescendent
Jump to navigation
Jump to search
Catalan[edit]
Etymology[edit]
From condescendir.
Pronunciation[edit]
- IPA(key): (Central) [kun.də.sənˈden]
- IPA(key): (Balearic) [kon.də.sənˈdent]
- IPA(key): (Valencia) [kon.de.senˈdent]
Adjective[edit]
condescendent m or f (masculine and feminine plural condescendents)
Derived terms[edit]
Further reading[edit]
- “condescendent” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
Latin[edit]
Verb[edit]
condēscendent
Romanian[edit]
Etymology[edit]
Borrowed from French condescendant.
Adjective[edit]
condescendent m or n (feminine singular condescendentă, masculine plural condescendenți, feminine and neuter plural condescendente)
Declension[edit]
Declension of condescendent
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative |
indefinite | condescendent | condescendentă | condescendenți | condescendente | ||
definite | condescendentul | condescendenta | condescendenții | condescendentele | |||
genitive/ dative |
indefinite | condescendent | condescendente | condescendenți | condescendente | ||
definite | condescendentului | condescendentei | condescendenților | condescendentelor |